GUMIENNIK / OWINNIK
Słowiański demon opiekuńczy sprawujący pieczę nad gumnem i składowanym w nim zbożem.
Przedstawiany jako metrowy dziadek z długimi włosami oraz z gęstymi wąsami bądź brodą. Ich oczy świecą się w ciemności. Potrafią szczekać jak pies oraz przybrać postać kota.
Podobnie jak inne demony słowiańskie, gumienniki mogą być zarówno dobre, jak i złe. Wszystko zależy od gospodarza. Jeśli będzie dobrze gospodarzył, to owinnik ochroni jego zbiory przed pożarem i złodziejami. Jeśli gospodarz wykaże się złym pomyślunkiem bądź lekceważeniem tradycji, wówczas gumiennik sam może to zboże podpalić lub zanieczyścić. Znane są historie o gumiennikach, które pozbawiły gospodarzy zboża, dlatego że ci podjęli się młócki w silnym wietrze bądź też zabrali się za pracę w dzień świąteczny.
Gumiennik lubi, gdy okazuje się mu należny szacunek. Dlatego też należy mu się pierwszy talerz owsianki z ziaren z nowego zbioru. Obrażonego gumiennika trudno jest ubłagać, gdyż mimo niewielkich rozmiarów, jego wkład w gospodarstwo jest spory. Zlekceważenie jego dokonań, to w oczach owinnika wielkie wykroczenie.
