Aktualizacja: 19 lipca 2016
Słowem wstępu przytoczę najpierw ten fragment wypowiedzi o imionach:
Religia Słowian jawi się nam jako twór mglisty, guślarstwo raczej niż choćby porządny szamanizm, nie mówiąc już o politeizmie. Jak to pogodzić z faktem, że ich imiona tworzą tak precyzyjny system? Gdyż wśród tych imion przeważa typ wyrażający życzenie, zwykle składający się z dwóch części: Rado-gost, Stani-sław, Zby-gniew, Sędo-mir, Wsze-drog. Zasady tworzenia tych imion są bardzo rygorystyczne: mogą w nich występować tylko pojęcia abstrakcyjne, cnoty wojenne (-bor, „walka, waleczny”) i pokojowe (-mir, „szacunek, ład, prawo”), czasem są odwołania do ‚ojców’ i ‚dziadów’. Żadnych imion bogów, żadnych mieczy, włóczni, tarcz i koni, żadnych zwierząt, których pełno w imionach germańskich, greckich, celtyckich. Wśród Słowian niemożliwe byłyby imiona w rodzaju Hippolytos (‚puszczający konie luzem’), ani Eberhard (‚silny jak dzika świnia’) – ani Kalidaśa (‚sługa bogini Kali’). System słowiańskich imion sprawia wrażenie czegoś dostojnego i wyrafinowanego. I znowu – jak to pogodzić zarówno z prymitywizmem kultury materialnej, jak i z ową „mglistością” religii. A może ta mglistość i prymitywizm to pozór, skrywający lud miłujących prostotę mędrców? (XIX-wieczni Amerykanie mieli Indian za prymitywów, dziś się od nich uczą jak żyć.)
Jest to naszym zdaniem zagadka wielkiej wagi. W zasadzie już sam fakt istnienia tego systemu imion stanowi odpowiedź na temat poziomu wierzeń religijnych Słowian. Wiemy także skądinąd, że obowiązywały imiona ukryte, „głębokie”, niewymawialne, tajone przed obcymi, a także imiona wojownicze, przybierane we wspólnocie wojowników po obrzędzie inicjacji i przyjęciu do odpowiedniej gromady: wilków, rysiów, turów itp. Czy te wierzenia były i jakie były –staramy się pokazać w „Mitologii słowiańskiej”. A że były, potwierdza to co najmniej kilkadziesiąt miejsc w samej tylko Polsce podobnych do opisanego poniżej, choć wielu dałoby wiele, żeby te fakty nadal nie były publicznie znane.
Ostatnio często można spotkać że rodzice wybierając imię wybierają kierują się popularnością w ostatnich latach (Statystyki imion i nazwisk wg danych MSWiA) albo chcą tak bardzo być nowocześni, trendy i w ogóle cool że chcą aby ich dzieci otrzymały imiona jako Michael, Vanessa, Jenifer, Tom itd., albo w ogóle wymyślają imiona które noszą bohaterowie seriali czy promowane w prasie, często są po prostu głupie i uwłaszczające godność młodego człowieka. Imiona są germanizowane, angielszczone, hispanizowane. Imiona nadawane są po sławnych postaciach (głównie współczesnych) ale także historycznych i po swoich dziadkach (co jeszcze wcale nie jest takie złe).
Jednak nikt nie chwali, nie promuje imion typowo słowiańskich, typowo Polskich. Imion naszych dziadów i pradziadów. Aż tak nami zawłaszczyła kultura Zachodu? Kult wierzeń judeochrześcijańskich że zapominamy o tym co nasze Polskie?
Ja sam jeszcze dzieci nie mam, acz będę chciał wprowadzić (a raczej odnowić) pewien trend w swojej rodzinie (zresztą ojciec, dziadek i pradziadek mają/mieli jak najbardziej słowiańskie imiona), jedna ja sam już takiego imienia nie mam, nawet drugiego.
Pytanie tylko jak namówić partnera, partnerkę aby zgodził/a się na to dość nietypowe imię w dzisiejszych czasach?
Odpowiedź prosta, należy mieć partnera który czuje to samo co my, a jeżeli mamy konserwatystę współczesnego, i teściowe czy teście, lub sam partner naciskają aby nie wybierać Kazimierza, Wiesławy, Drogomira czy Dobromiły? Tylko Tomasze, Pawły, Pauliny czy Anny? Myślę, że trzeba być stanowczym. Jeżeli także problemem są chrzciny w obrządku chrześcijańskim, to łatwo dojść do konsensusu i nadać pierwsze imię jako imię słowiańskie, a drugie… z obrządkiem chrześcijańskim.
A co z Kosoplecinami/Zaplecinami dla dziewcząt i Postrzyżynami dla chłopców, czyli dniu kiedy dziecko formalnie powinno otrzymać którym będzie posługiwało się do końca swojego życia i które będzie zgodnie z jego cechami charakteru lub umiejętności? Myślę że należy poczekać z nadaniem administracyjnym, nawet po obrządku katolickim drugiego imienia, ponieważ w Polsce wg prawa nie można posiadać więcej niż dwóch imion: PIERWSZE DRUGIE NAZWISKO. Wyjątkiem są imiona podwójne np. Jan Maria Stefan Kowalski, Józefina Anna Maria Nowak-Kowalska.
Imiona słowiańskie, imiona rdzennie Polskie to imiona naszych przodków które mają charakterystyczną końcówkę, ale także już w późniejszych czasach, imiona zostawały nadawane dzieciom w zależności od miesiąca, co w ówczesnym czasie ułatwiało zapamiętanie w jakim czasie dziecko się narodziło, acz to nie była regułą. Imiona które pogrubiłem, to imiona które są spotykane (na całe szczęście) jeszcze w dzisiejszych czasach, ale większość z nich dlatego że właściciele tych imion krzewili wiarę w Jezusa Chrystusa. Podkreślone to imiona popularne w ostatniej dekadzie (czyli mające więcej niż 500 nadań). Dodatkowo gwiazdki * oznaczają ilość zdublowanych imion w kalendarzu.
Styczeń
męskie: Mieczysław, Strzeżysław, Dobromir, Włościbór, Bojomir, Światosław, Mścibój, Władymir, Dobrosław, Krzesimir, Bogumir, Radagast, Damosław, Władzimir, Jaropełk, Rodzisław, Jarosław, Witosław, Chwalibóg, Miłosz, Skarbimir, Przybysław, Boisław, Zdzisław, Spitogniew
żeńskie: Włościmiła, Czesława, Dobrogniewa
Luty
męskie: Ścibór, Sulisław, Gniewomir, Radzyn, Lewsław, Szczesław, Świętoród, Ścisław, Lubomił, Wracisław, Bogusz, Sławobój, Mirosław, Luborod, Luboród, Tworzymir
żeńskie: Żegota, Miłosława, Witosława. Dobrochna, Bogdana, Gorysława, Tomiła, Świetochna, Radosta, Niemira, Przesława, Wielosława, Onosława, Przedzisława
Marzec
męskie: Budzisław, Kazimir, Kazimierz, Pakosław, Wojsław, Bogowid, Miłogost, Bożosław, Światosz, Niecisław, Długomił, Ojcosław, Zbigniew, Pakosław, Bogdan, Polemir, Błagosław, Godysław, Zbisław, Świetobój, Bogdał., Krzesław, Szukosław
żeńskie: Rodosława, Radosława, Sławomiła, Mścisława, Ludosława, Bożenna, Bożena, Czcimisława, Dobromira
Kwiecień/Brzezień
męskie: Zbigniew**, Sudomir, Mnożysław, Wratysław, Borzywój, Świętobór, Przesław, Radosław, Dobrosław**, Gorysław, Jaromir, Lubosław, Przemysław, Myślimir, Wacław, Szczerzysław, Krasisław, Gościsław, Władymir, Czesław, Drogomir, Strzeżymir, Wojciech, Jerzy, Jarosław**, Spitymir, Bogutał, Żywisław, Sławogost
żeńskie: Chwalisława (tylko jedno ale pamiętajmy że imię żeńskie cechowała i cechuje litera a na końcu czyli spokojnie można nadawać Żywisława, Czesława, Jarosława czy Dobrosława)
Maj
męskie: Lubomir, Witymir, Wieńczysław, Gościmił, Godzisław, Stanisław, Cierpimir, Ludowid, Wszemir, Cichosław, Dobiesław, Wiarosław, Stabomił, Wrzeczysław, Kresomyśl, Bronimir, Budziwój, Wiecymił, Rusław, Jaromir, Szolimir
żeńskie: Świętosława, Ludomiła, Strzeżysława, Przesława, Tomira, Borysława, Wisława,Bogusława, Bożesława
Czerwiec
męskie: Światopełk, Ratysław, Bratomił, Lutomił, Dobromił, Cichomił, Wisław, Wyszosław, Sławój,Bogumił, Rudomił, Wyszomir, Chocimir, Przedzimir, Witt, Budzimir, Drogomysł, Długosław, Bożysław, Domysław, Broniwój, Jasnisław, Włastymił, Rozmysław, Zbroisław, Wyszomir
żeńskie: Bogna, Wanda, Cichosława
Lipiec
męskie: Bogusław, Ojcomił, Miłosław, Wielisław, Prokop, Izasław, Chwalimir, Tolimir, Dzierżykraj, Unisław, Wodzisław, Dysław, Stosław, Bolesław, Czesław**, Żelisław, Sawosz, Wszebór, Świetomir, Zdobysław
żeńskie: Krasnoroda, Strachota.,Olga, Radomiła, Dzerżysława Dzierżysława, Dżerżysława, Mirosława, Cierpisława, Ludomira,
Sierpień
męskie: Rolisław, Lestosław, Ostromił, Chlebosław, Olech, Niczamyśl, Borys (i Chleb), Wawrzyniec, Rosław, Dobrowój, Jacław, Domorad, Miron, Bolesław**, Sobiesław, Radomił, Cichomił, Cieszymir, Namysław, Srzedzisław, Wyszomir, Racibór, Szczęsny, Świętosław
żeńskie: Światosława, Stanisława, Włodzimira, Sława, Bronisława, Kazimira, Włastymira
Wrzesień
męskie: Dzierżysław, Czcibóg, Włochisław, Drogowid, Sobiebór, Władybój, Iścisław, Radzimir, Chronisław, Ziemiomysł, Budymił, Sędzisław, Drogosław, Dobrowid, Krepimir, Myślisław, Bożydar, Zelimir, Homir, Świętopełk, Ładysław, Władysław, Damian (czeskie pochodzenie), Wacław, Dadzibóg, Imisław
żeńskie: Przesława, Rościsława, Domosława, Radosława, Bogisława
Październik
męskie: Znatysław, Stanimir, Siemian, Bratysław, Zasław, Bronisław, Domogost, Tomił, Grzmisław, Ziemisław, Dzierżymir, Radzisław, Bratomił, Ziemowit, Włastymir, Siemisław, Semomysł, Lutosław, Witomił, Władybóg, Dalemił, Godzimir
żeńskie: Rosława, Wojsława, Dobromira, Drogomira, Żytosława, Budzisława, Daromiła, Przybysława, Przemysława
Listopad
męskie: Warcisław, Witimir (czeskie), Dargorad, Chwalisław, Mściwój, Bogusław**, Wszewład, Żytomir, Sędziwój, Bogdar, Ludomir, Spitosław, Nowosław, Wszerad, Wodzimir, Przybysław, Radomir, Kostka, Sędzimir, Sławogost, Miłowój, Darosław, Lechosław, Tomir, Gościrad, Przemyśl, Ludosław
żeńskie: Zbisława, Drogomira**, Wszemiła
Grudzień
męskie: Samosław, Wiślimir, Jarogniew, Ludomyśl, Sławomir, Woimir, Wolidar, Sławibór, Wolimir, Żyrosław, Wszemir**, Mścigniew, Tomisław, Dragomir, Grzmisław, Wróciwój, Radomysł, Gosław, Lasota
żeńskie: Sulisława, Luhomiła, Spitosława, Wyszosława, Radzisława, Władysława, Zdzisława,Bogumiła, Sławomira, Gedysława, Ludomiła**
Brakuje imion takich jak występujących także w kalendarzach imienin aktualnie:
męskie: Wiesław, Mieszko, Masław, Ziemowit i wiele innych których jest więcej niż wymienionych na tej stronie
żeńskie: Milena, Dąbrówka, Dobrawa, Radochna, Żywia, Mira, Świetlana (lub Świetłana – imię pochodzenia rosyjskiego), Włodzimierz, Libusza i także wiele więcej.
Tak jak przedstawione jest w artykule mówionym widać że Polskie, nasze słowiańskie mają końcówki, -mir, -mił, -sław, -gniew, -wój, -mysł, -wład, -gost, -wid, -pełk, -dar, -mierz, -osz, -usz lub -os, -us, -rad, -rod, -dał.
Tutaj przedstawię tabelę z imionami:
Człon | Znaczenie | Przykłady |
---|---|---|
bdzi, bed, budz, byd, bdeti | „powoduje, że czuwa”, „czuwający” | Bdzigost, Bedgost |
biedz, biec | „zmuszać, skłaniać, zwyciężać” lub „biedzić się” | Biedziesława, Biecsława, Biecława |
bir | „ujmować, chwytać, zabierać” | Czębira |
bron, brun, barn | „bronić, strzec” | Bronimir, Barnim |
bog | ”Bóg”, dawniej: „los, dola, szczęście” | Bogusław, Bogumił, Bogdan, Chwalibog |
boj | „bicie, walka” lub pochodna „bać się” | Budziboj/a> |
bol | ”pragnąca pokoju” | Bolemira |
bor | ”walka” | Borzymir, Dalebor, Sambor, Borzygniew |
by|t | „być, istnieć, żyć” lub też „mienie, własność” | Bytomir, Bygost |
dobro | „dobro” | Dobrosław, Dobrowoj |
cirzp | cierp | “cierpieć, cierpliwość” | Cirzpisława |
choć|ie, koć | „chcieć” | Chociemir, Chociebąd, Chocimier, Chocimir, Chocimirz, Kociemir, Kociemiar, Kociemier, Kocimiar, Kocimier, Kocimir, Koćmir |
ciech | „uciecha, pociecha” | Ciechosław, Wojciech, Sieciech, Dobrociech, Bożeciecha |
cieci | „ciotka” | Ciecirada, Ciecierad, Ciecirad, Cieciered, Cieciurad, Ciećrad |
cza|j, cze|j | „spodziewać się, oczekiwać” | Czasława, Czesława, Czesław, Boleczaj |
na|czę | „zacząć, rozpocząć” | Czębira |
cześć, czest | „cześć, cnota, honor, dobre imię, zaszczyt” | Przybycześć, Boleczest |
dale | „daleko”, może też „oddalać” | Dalebora |
dan | „dany” | Bogdan |
dob | „stosowny, zdatny” albo „waleczny, dzielny” | Brzezdob |
dom | „pomieszczenie, gdzie człowiek żyje ze swoją rodziną”; „wszystko, co jest w domu, rodzina, mienie, majątek”, „ród, pokolenie”, „strony rodzinne, kraj ojczysty | Domarad, Domosław, Domamir, Brzezdoma (Bezdomny) |
drogo, dargo | “drogi, cenny” | Drogosław, Drogomir, Lubodrog, Siemidrog, Dargorad |
dziad | “dziadowi, przodkowi, ojcom” | Dziadumiła |
dzie | „położyć, postawić”; „zrobić, uczynić”; także „rzec, powiedzieć” | Dziesława |
gniew | “gniew” | Gniewomir, Mścigniew, Zbygniew |
goj | „lek, obfitość, pokój” | Częstogoj, Domagoj |
god|zi | „robić coś w stosownym czasie, dopasowywać, czynić odpowiednim” | Mirogod, Godzimir, Godzisław, Godosław, Godzsław, Gocław |
gost | „gościć”, „gość”” | Dobrogost, Gościsław, Miłogost, Uniegost |
j,h|imi, | „jąć”, „rozpocząć” | Imisława, Imisław, Jimisław, Himisław |
jar | „mocny, silny, krzepki, świeży, gorący, jasny” ale też „gniewny, srogi, surowy” | Jarosław, Jaromir, Jarostryj |
s|jąć, sję | „wziąć, chwycić, trzymać” | Sjęgniewa |
j|utro | „świt, ranek, jutro” | Jutrowuj |
krze | “wskrzeszać, przywracać do życia, podnosić” | Krzesisława |
lub | “miły, przyjemny, kochany” | Lubomir, Luboradz |
lud | “ludzie” | Ludomir |
lut | “srogi, okrutny, dziki” | Bolelut |
mił | „”miły”, „miłujący” | Miłosław, Wojemił, Miłorad |
mir | „pokój, spokój, dobro” | Mirosław, Chociemir, Mirogod, Małomir |
morzy | „zabijać, uśmiercać” | Morzysława |
mści, miest | „ten, który mści, zwalcza swój gniew, pomstuje” | Mścigniew |
mysł | „myśleć” | Myślimir, Drogomysł, Dobromysł, Witomysł |
niego | „rozkosz” | Niegosława |
pęc|i, pęż | „droga, wędrówka” | Pęcisława, Pęcsława, Pęcisław, Pęcsław, Pęcław, Pęsław, Pęcława, Pęsława, Pężyrka |
pako | „znów, więcej” | Pakosława |
pęk | „pęk, wiązka”, ale pękać się – „rozpadać się, przestawać być całym” | Pękosława |
praw|o,a | „prawdziwa, sprawiedliwa, prawda, prawo, prawość,” | Przezprawa, Biezpraw, Brzezpraw |
przez, brzez, biez, bez | „bez – bez czegoś, omijający” | Przezprawa, Biezpraw, Brzezpraw |
rad | „być zadowolonym, chętnym, radosny”, także: „troszczyć się”, „udzielać rady” | Radosław, Bogurad, Radomir, Sobierad, Więcerad |
rat | „wojna, walka” | Racimir, Rasław, Racibor |
siec|ie | “rozumieć, przypomnieć sobie, domyślać się, czuć, spostrzegać” | Sieciesław, Siecsław, Siecław, Siesław |
siro, siero | “pozbawiony czegoś, sierota” | Sirosław, Sierosław. |
siem | “rodzina, ród; czeladź, służba, własność” | Siemisław, Siemidrog, Siemirad |
skarb|d, ska | “smucić, martwić, troszczyć się” | Skarbimir, Skardmir, Skamir, Skarbimirz |
sław | “sława” | Sławomir, Sławobor, Gościsław, Jarosław, Stanisław |
stryj | “stryj” | Jarostryj |
święto | “świety, świetny, silny, mocny” | Świętosława, Świętosław, Święcesław, Święcsław, Święsław |
sobie | “sobie” | Sobiesław, Sobierad, Sobiemir |
smysł | „zmysł”, albo s-mysł – „z myśli, z myślenia”, ale także: „znaczyć, znaczący” | Smysław |
suli, sułka, soli | „obiecywać” albo „lepsza, możniejsza” | Dobrosułka, Suligniewa (obiecuje gniew, stanowczość), Sulisława |
tomi, trop | „dręczyć, męczyć, nękać” jednakże, oznacza takżę to samo co przydrostek „domi”, domowy | Tomisław (ze sławnego domu/rodu), Wyszetrop |
trzebi | „czyszczenie, trzebienie”, „ofiara, podarunek”, | Trzebiesława, Trzebisław |
unie | “lepszy” | Uniegost |
uby | “ubyć, ubywać” | Ubysława, Hubysław |
więc | “więcej” | Więcerad |
wiel|e,i | “chcieć, kazać, radzić” | Wielisław, Wiesław, Wielesław, Wielsław |
wit | „pan, władca” | Witosław, Siemowit |
włod(zi) | włość | „władać, panować, posiadać” | Włodzisław, Włodzimir, Włościwoj |
woj | „wojownik” | Wojsław, Dobrowoj, Częstowoj, Wojciech |
wsze|sie|sia|sza|sze|świe | „wszystek, każdy, zawsze” | Sieciech, Świeciech, Sięgniewa |
wierz|ch | „szczyt, góra, wierzchołek” | Wirzchosław |
wro|c | „wrócić, wrócić się, przywrócić” | Wrocsława, Wrocława |
w|uj, win | „wuj” | Gościwuj, Jutrowuj |
wys|z | „wyższa, ceniona ponad wszystko, stawiana ponad innymi” | Wyszesława |
i|zby|i | „zbyć, zbyć się, pozbyć się, „mieć w nadmiarze” | Zbigniew, Zbygniew, Izbygniewa |
zwni | „brzmieć, dźwięczeć” | Zwnisława, Zwinisława, Zwienisława |
żel | „pragnący, chcący” | Żelisław |
żyr, żer | „pokarm, czynność jedzenia, życie” | Domażyr, Żyrosław |
Nie umieszczone na liście to:
goj -> goić,leczyć;
ciot -> ciotka;
bądz, będz, bą, bąd -> czyli będzie, być, istnieć, żyć;
długi -> rozciągnięty w przestrzeni/czasie,
dale, dali -> daleki, oddalający;
gor -> goreć, palić się, grzać;
siodł, siedl -> osada, sioło, wieś;
stoj -> stać;
dziej -> ten, który robi, czyni;
dzierży, dzirży -> dzierżyć, trzymać;
kraj -> kraj, region, teren;
dziwi -> patrzeć z zachwytem, podziw, zachwyt;
gardo -> dumny, wyniosły;
gorazd -> zręczny, szczęśliwy;
grodzi -> grodzić, otaczać płotem;
grom -> gromić, uderzać jak grom;
iza, izja -> wg wschodnich określeń to brać, pobierać, odbierać;
jacze -> znakomitszy, mocniejszy;
pełk, pełcz -> ludzie, tłum, pułk;
kani, kaj, kal -> zapraszać;
krzywo -> krzywo, błędnie, fałszywie;
chwali, kwali, fali -> chwalić;
lali, leli -> czyli „kołysać się” być opieszałym, „powoli”, „cierpliwie czekać”;
lub -> miły, przyjemny, kochany;
łęko -> łęka – „zdrada, obłuda, przebiegłość, chytrość”;
mało -> mało;
mano -> zwodzić, mamić;
męc|i -> „gnębić, dręczyć”, też „wzburzać, trząść”
mini -> minąć, szybko mijan;
mino -> nowy, młody;
naczę -> zacząc, zaczynający;
nasię -> żyjący po swojemu;
rod -> pokolenie, dzieci, generacja, ród;
obię -> obiąć;
ocię -> odjąć, ująć;
okrze -> okrzepić, okrzesać, przyciąć gałęzie czyli przywrócić do życia, podnieść;
odolan -> oprzeć się, stawić opór, pokonać, podołać;
ostro -> ostry;
bod -> kłuć, uderzać czymś ostrym, bóść, bodzić;
poznan -> poznać;
przem -> szczery, otwarty, prosty, uprzejmy;
przyby -> przybyć, przybywać;
przysno -> zawsze;
rości -> rosnący;
samo -> samotny, jedyny;
sęczy -> wsączać, przenikać, sączyć;
sąd, sędo -> sądzić, wymierzać;
skazi -> skazić;
sn|o -> sen, śnić;
spit, spyć -> nadaremnie;
stani, stoj, ta -> stać się, stający;
strach -> straszny, strach;
strogo -> srogo;
stron -> stronić, unikać;
strze -> strzec, chronić;
tęgo -> mocny, tęgi, potężny;
toli, tuli -> uspokajać, tulić, obejmować rękami;
byt -> minie, własność, być tutaj, stąd;
wirci -> wiercić się, wiercenie;
wole, woli -> wola, wolić coś;
wro|c -> wrócić, wrócić się, przywrócić;
zbro -> zbroić, przygotowywać się, zmagać się;
żec -> palić
Trzeba pamiętać, że nie które imiona skróciły się a weszły od obiegu codziennego np.
Mieszko to Mieczysław (sławny w mieczu), Miłosz to Miłosław (miłujący sławę, lubiący być znanym), Sławko to Sławomir, Witos, Witosz to Witosław (sławny Pan, sławny w panowaniu).
Tutaj lista imion z którego zrobił spis imienin powyżej.
Prócz tego wypiszę spis imion z księgi Jana Karłowicza, posegregowane wg końcówek i przedrostek oraz skróconych imion.
BĄD, BĘD
Bądzsław|a, Bąsław, Będzieciech, Będzimir, Będziemir, Będziemirz, Będomir,Będzisław, Biedziesław|a, Chociebąd, Dobrobąd, Darosbęd, Drohobysz(Drogobąd), Drahobysz, Lutobęd, Małobąd, Miłobąd, Nasiębąd, Przebąd, Siebąd, Świebąd, Wędziemir, Wszebąd, Zdziebąd.
BÓR | BOR
Blizbór, Bolebor, Bolebór, Bolibór, Borzuj, Borzygniew, Borzgniew, Borzymir , Borzywuj (od wuja), Bożebor, Chociebor, Chwalibor (Falibor), Cibor, Czcibór, Czabor, Częstobór, Czrezbor, Dalebor|a, Dalibor, Dalbor, Daleborz Domabor, Domaborz, Dziebor, Izbor, Krzysztobor, Kociebor, Lubobór, Litobor, Lutobor|a, Miłobor, Myślibor|a, Myślibór, Mścibór, Nasiębor, Niebor, Osiębor, Pomścibor, Przebor|ka, Przedbór (Przedwor), Przemyślibor, Przybor, Przysnobor, Racibór (Racibor), Raciborz, Sambór (Sambor), Szenbor, Siecibor, Ścibor, Ścibór, Świętobór, Sławibór, Sławobor|a, Sobiebór, Świebor, Śwsiebor, Siebor, Siabor, Szabor, Szebor
Sieciebor, Sietbor, Siebor, Siabor|a, Sobiebor, Stanibor, Strogobor, Strzebor, Sulibor, Szabor|a, Szebor|a, Świeborz, Świętobor, Śwsieborz, Tęgobór, Trzebiebor, Trzebor, Wielebor, Włościbor, Właścibor, Włościbór, Wojbor, Wojbór, Wolebor, Wszabor, Wszebor, Wszebór, Wszeborz, Wświebor, Wyszebor, Wyszabor, Wyszobór, Zabór, Żelibor.
BOG | BÓG
Bogdan, Bogdał|a, Bogdaj, Bogodał, Bogdar, Bogdasz, Boguchwał|a, Bogudać, Bogudarz, Bogodar, Bogodarz, Bogumił, Bogumir, Bogusław, Boguwłość, Boguwola, Bohuwola, Bogusza, Bogusz, Bogusąd, Bogwiedz, Bogwidz, Bogowid, Bogowit, Bożywój(od woja), Boguwola, Chwalibog (Falibog), Chwalibóg, Cirzpibog, Dadzbog|a, Dobrociech, Ingebora(?) Modlibóg, Modliboga, Pełczybog, Przedabog, Sławibóg, Unieboż, Uniebog, Zdzibor, Zdziebor.
CIECH/LECH
Będzieciech, Bożeciech|a, Chwalech, Ciechosław, Dobrociech, Lechosław, Lechwład, Radociech, Sieciech, Sjęgniew|a, Sławociech, Sławciech, Święciech, Uciech, Wociech, Wojciech, Wszeciech.
DOBR | DROG | DARG
Brzezdob, Czedrog, Dobielut, Dobrobąd, Dobrawa, Dobrociech, Dobromił, Dobronieg|a, Dobrosiodł, Dobrosław, Dobromysław, Dobrosułka, Dobrowit, Dobrutro, Dobiemiest, Dobromysł, Dobromysław, Dobrowieść, Dobrowoj, Dobrowój, Dobrożyźń, Drogodziej, Drogomił, Dromił, Drogomir, Drogmir, Dragomir, Drahomir, Drohomir, Dargorad, Dargomier, Drogosław, Drogost, Drogowit, Lubodrog, Siemidrog, Świedarg, Wieledrog.
GNIEW
Borzygniew, Budzigniew, Dobigniew, Dobiegniew, Dobrogniew|a, Dobrzegniew,Domagniew, Gniewomir, Gniewomiar, Gniewomier, Gniemir, Gniewosz, Gnierat, Gniewosądka, Izbygniew|a, Jarogniew, Jerogniew, Minigniew, Mirogniew, Mścigniew, Nasięgniew, Ninogniew, Przybi(y)gniew,Sągniew, Sięgniew, Sjęgniew, Spicygniew, Spitogniew, Spycigniew, Stojgniew, Stoigniew, Stogniew, Stójgniew, Świegniew, Śwsiegniew, Toligniew, Wszegniew, Zbygniew (Zbigniew), Żeligniew.
GOST
Bygost, Bydgost, Bdzigost, Bedgost, Cegost, Dobrogost, Dobrogoszcz, Drogost, Gościwid, Gościwit, Gościwuj, Jutrogost, Lubgost, Małogost, Miłogost, Niegost, Osięgniew, Radogost, Rościgniew, Samogost, Sęczygniew, Skorogost, Sławogost, Suligost, Trzebiegost, Uniegost.
LUT | LUD
Bolelut, Dobielut, Izbylut, Izbelut, Ludomił, Ludmił, Ludomir, Ludomer, Ludomierz, Ludmar, Lutobęd, Lutobora, Lutomir, Lutomiar, Lutmiar, Lutomierz, Lutomił, Lutomysł, Lutosław, Lutsław, Przybylut, Zbylut|a, Zbelut.
MIŁ
Bogumił, Bratumił|a, Bratomił|a, Bratmił|a, Cichomił, Damiła, Dalemił, Długomił, Drogomił, Dromił, Dobromił, Gostmił, Kanmił, Ludomił, Ludmił, Lutomił, Miłobąd, Miłobrat, Miłobor, Miłochat, Miłoczat, Miłada, Miłodrog, Miłodziad, Miłogost, Miłgost, Miłorad, Miłosław, Miełosław, Miłostryj, Miłosz, Miłoszka, Miłowit, Miłwit, Miłowuj, Milej, Miłej, Niemiła, Litomił, Ludzimiła, Ludmiła, Luhomił|a, Przemił, Przemieł, Radomił|a, Ojcomił|a, Siemił, Siemimił, Siemmił, Sławomiła, Siestrzemił, Świemił, Tomił|a, Więcemił, Witomił, Wojemił, Wszemił|a, Zdziemił.
MIR | MIERZ
Barnimir, Będzimir, Będziemir, Będziemirz, Będomir, Bogumir, Błachomir, Bojomir, Bolemir|a, Borzymir, Bratymir, Bromir, Bronimir, Budzimir, Bytomir,
Chwalimir (Falimir, Falimierz), Chociemir, Chocimir, Chocimier, Chocimirz, Cichomir, Ciechomir, Cierpimir, Cieszkomir, Cieszymir, Cieszymiar, Cieszymier, Cieszmir, Cieszmiar, Cieszmier, Częstomir, Czrezbor,
Damir, Dalimir, Dalemir, Dalemiar, Dalimiar, Daromir, Darymierz, Długomir, Dobromir, Dobromier Dobiemir, Dobiemiar, Dobiemier, Dobimir Domamir, Domiemir, Donimira, Drogomir, Drogmir, Dragomir, Drahomir, Drohomir, Dargomier, Dziadumiła, Dzierżymir,
Gardomir, Gniewomir, Gniewomierz, Godzimir, Godzimierz, Gościmir, Gościmiar, Homir (Chomir?), Huniemir,
Jaczemir, Janimir|a, Jaromir, Jaromiar, Jeromiar, Jeromier,
Kanimir, Kanimier, Kajmir, Kalmir, Kazimierz, Kazimir|a, Kazimirz, Kazimiar, Kazimier, Kaźmir|a, Krępimir, Krzemir, Krzesimir, Kociemir, Kociemiar, Kociemier, Kocimiar, Kocimier, Kocimir, Koćmir, Kwalimir,
Lubomir, Lubomirz, Lubomierz, Lubomiera, Ludomir, Ludomer, Ludomierz, Ludmar, Lutomir, Lutomiar, Lutmiar, Lutomierz, Łękomir,
Małomir, Mezamir (inaczej Bezmir), Manomir, Minogniew, Mirad, Mirodrag, Mirogniew, Mirogod, Mironieg, Miromir, Mojmir|a, Myślimir, Naczęmir, Naczęmiar, Naczęmier, Nadmir, Niemir, Niemierz, Niedamir, Niedomira, Niegamir, Niemir/a, Nieznamir,
Pomir, Polemir, Poznomir, Prosimir, Przemir, Przedzimir, Przedmir, Przezmir, Przybymir, Racimir, Radomir, Radzimir, Ratomir, Rzędzimir,
Sadomir, Samir, Sandomir, Sawomir, Sędzimir, Sędomir, Siemierz, Siemir, Siemar, Skarbimir, Skardmir, Skamir, Skarbimirz, Skarbomir, Sławimir, Sławomir, Sławomiar, Sobiemir, Spytymir, Spycimir, Spyćmier, Spyćmir, Spyćmierz, Stanimir, Stankomir, Strachomir, Strogomir, Strzeżymir, Sudomir, Sulimir, Sulimiar, Sulmir, Sulmierz, Szolimir, Święcimir, Świętomir, Światomir, Świemir,
Talimir|a, Tolimir, Tatomir, Tatomier, Tatumir, Tęgomir, Tolimir, Tomir|a Turomir, Twardomir, Tworzymir, Trzebiemir, Trzebiemiar, Trzebiemier, Uniemir, Unimir,
Walmir, Wędziemir, Więcemir, Więcemiar, Więcemier, Więcmier, Wielimir, Wilkomir, Witimir, Witymir, Witomir|a, Wiślimir, Władzimir, Włastymir|a, Włodzimir, Woimir, Wojmir, Wojomir, Wolimir, Wolemir, Wolmir, Wszemir, Wszemiar, Wyszemir, Wyszomir, Wyszymir, Wyślimir,
Zamir, Zdamir, Zdziemir, Zelimir, Znamir, Zwonimir, Żelimir, Żytomir, Żywomir.
MYSŁ | MYŚL
Będzimysł, Bolemysł, Cieszymysł, Dobromysł, Dobromysław, Drogomysł, Kresomyśl, Lubomysł, Ludomyśl, Lutomysł, Myślik, Myślidar, Myślimir, Namysław, Niczamysł, Niedomysł, Niezamysł, Ninomysł, Przemysł, Przemyślibor, Rodomysł, Radomyśl, Semomysł, Sobiemysł, Sobimysł, Trzebimysł, Trzebiemysł, Trzebomysł, Uniemysł, Witomysł, Wszemysł, Zdziemysł, Ziemiomysł, Żelimysł.
RAD
Bogurad, Cerad, Chęcirad, Ciecierad|a, Ciecirad, Cieciered, Cieciurad, Ciećrad, Czcirad, Cieszyrad, Domarad,Domaradz, Domorad, Domared Dargorad, Drogoradz, Gościrad, Konrad (ale z Niemców wróciło jako Kondrad), Luboradz, Miłorad, Mirad, Naczęrad, Nierad, Niered, Ninomysł, Przerad, Przybyrad, Radosław, Radomir, Radociech, Radogost, Radost, Radomił, Radomyśl, Radosław, Radowit, Radowuj, Radsuł, Radzim, Radzimir|a, Sobierad, Siemirad, Siemoradz, Sulirad, Świerad, Świętorad, Świrad, Tomirad, Unierad, Unirad, Wichrad, Więcerad, Wolrad, Wszerad, Zdzierad, Ziemirad.
SĄD | SĘD
Bogusąd, Bronisąd, Gniewosąd|ka Krzesąd, Krzywosąd, Samosąd, Sędowin, Sędzimir, Sędomir, Sędosław, Sędzisław, Sędziwoj, Sędowoj, Sędźwoj, Sobiesąd, Sudywoj, Sędziwuj
SŁAW
Bądzsław|a, Bąsław, Będzisław|a (Bodzisława), Biedziesław|a, Biecsław|a, Biecław|a, Błagosław, Błogosław, Bogisław, Bogusław, Bogosław, Bohusław, Bogsław, Bolesław, Bosław, Borysław, Borzysław, Bosław|a, Bożesław, Bożosław, Bratysław, Brodzisław, Bromysław, Bronisław, Bronosław, Budzisław|a, Budzsław, Brunisław, Busława,
Chęcisław, Chronisław, Chociesław, Chocisław, Chlebosław, Chwalisław (Falisław), Cichosław, Ciechosław, Cierpisław|a, Cieszysław(Ciesław|a) Czcimysław, Cirzpisława, Czasław|a, Czesław|a, Częstosław,
Dargosław, Darosław, Długosław, Dobiesław, Dobosław, Dobisław, Dobrosław, Dobromysław, Drogosław, Domosław|a, Domisław|a, Dosława, Dysław, Dziersław, Dzierżysław|a, Dzirżysław, Dziersław, Dzirsław, Dziesław|a, Dzisław|a, Dziwisław, Dziemisław, Dzimisław,
Gniesław, Gniewosław, Grodzisław, Grodzsław (Grodzisław), Gromisław, Godosław, Godysław|a, Godzisław, Godzsław, Gocław, Gorysław, Gorzysław, Gorsław, Gosław, Gościesław, Gościsław, Gromosław, Grzymisław/a, Grzymosław, Grzymsław, Grzmisław, Grzysław,
Himisław, Hodysław, Hubysław, Huniesław,
Imisław|a, Iścisław, Iz(j)asław, Janisław, Jimisław, Juniesław, Jaczesław, Jarosław, Jerosław|a, Jirosław,
Krasisław, Krzesław, Krzesisław|a, Krzecsław, Krysław, Krzysław, Kwalisław, Lechosław, Letosław|a, Lestosław, Lewsław (współcześnie Leosław),
Lechisław, Lesław|a, Leszsław, Lidosław, Lisław, Litosław, Lubosław|a, Lucsław, Ludosław, Lunisław, Lusław|a, Lutosław, Lutsław, Lutysław, Ładysław(od Władysława lub sławiącego Bogonię Ładę),
Marzysław|a, Masław, Męcisław, Męcsław, Męsław, Miczysław, Mierusław, Miłosław, Mirosław, Modesław|a, Modysław|a, Mnożysław, Morzysław|a, Mścisław, Namysław, Nasław|a, Naczęsław, Nacsław, Nacław, Niecisław, Niegosław|a, Nowosław,
Objęsław, Ocięsław, Ojcosław, Okrzesław, Olesław (?), Onosław, Orosław|a,
Pakosław, Pęcisław|a, Pęcsław, Pęcław, Pękosław|a, Pęsław, Przecław (Przesław) Przedesław|a, Przedsław|a, Przecław|a, Przecsław|a, Przesław|a, Przedzisław, Przemysław, Przybysław|a,
Racław (Rasław), Radosław, Radzisław, Radsław|a, Radysław, Redsław|a, Ratysław, Renosława(lub Renisław – prawdopodobnie neologizm z Czech), Rodosław, Rodzisław, Rolisław, Rosław|a, Rościsław, Rotysław, Rozmysław, Rusław, Rzędzisław,
Samosław, Sędosław, Sędzisław, Sieciesław|a, Siecsław|a, Siecław|a, Sirosław, Sierosław, Siesław|a, Siemisław, Siemosław, Siemimysł, Siemomysł, Siemomysław, Sierosław|a, Skarbisław, Smysław|a, Spitosław, Spycisław, Sobiesław, Sobisław|a, Stanisław|a (Stamislaw), Stasław, Stosław, Stojsław (Stoisław|a), Stronisław|a, Strosław, Strzesław, Strzeżysław|a (Steżysław|a), Strzedzsław, Strzecsław, Strzecław, Sulisław (Solisław, Szulisław), Swojsław, Swosław, Szczerzysław, Szczęsław, Szukosław,
Ścisław, Światosław|a, Świętosław|a, Święcesław, Święcsław, Święsław, Święcisław, Święcsław, Święsław, Szczęsław,
Tadzisław|a, Tasław, Telesław (istnieje obecnie, prawdopodobnie było znane jako Dalesław ), Tenisław, Tesław, Tolisław, Tomisław, Tonisław, Tosław|a, Trzebiesław, Trzebosław, Trzebisław, Twardosław, Tworzysław|a,
Ubysław|a (Hubysław|a), Ulesław, Unisław (Uniesław, Hunisław, Junisław),
Warcisław (Wartsław), Welesław, Wenesław, Wiarosław, Wielosław, Wiaczesław|a, Wierzchosław, Wilisław, Wisław, Wiesław (Wiasław), Więcesław (Wacław,Wacslaw), Więcysław, Więczysław, Wielisław, Wielesław, Wielsław, Wieńczysław, Wiercisław, Winisław|a, Wierosław|a, Wirzchosław, Wierzchosław, Więcesław, Więcsław, Więcław, Wieńczysław, Wiercisław|a, Wierysław, Więsław, Witosław, Władysław, Włochisław, Włodzisław, Włościsława, Wodzisław, Wojsław, Wojesław, Wojisław, Wolisław, Wolsław, Wolnosław, Wosław, Wnosław, Wracisław|a, Wrocisław, Wrocsław, Wrosław, Wrzeczysław, Wyszesław|a, Wysław, Wyszosław,
Zasław, Zbisław, Zbrosław, Zbroisław, Zbysław, Zbyszsław, Zdobysław, Zdzisław (Żdzisław), Zdziesław, Zdziewsław, Ziemisław, Zoresława, Znatysław, Zwnisław|a, Zwinisław, Zwienisław|a, Zrzedzisław, Zysław,
Żelisław,Żelesław, Żerosław, Żyrosław, Żytosław, Żytysław, Żywisław, Żywiesław|a.
Z przedrostkiem:
Sławimor, Sławobój, Sławobor, Sławociech, Sławciech, Sławomir, Sławomiar, Sławosław, Sławosz, Sławój.
WID
Bogwidz, Bogowid, Gościwid, Lubowid, Małowid, Snowid, Zimowid.
WIT | WŁAD | WÓD
Bogowit, Dobrowit|a, Drogowit, Gościwit, Radowit, Miłowit, Miłwit, Lechwład, Miłowit, Ostrowód, Przywit, Radowit, Radziwił, Rujewit, Siemowit, Siedlewit, Siestrzewit, Trzebowit, Witomił, Witomysł, Witomir,Witosław, Władzimir, Włastymir|a, Włodzimir, Włodzisław, Włodzimierz, Włodziwój, Wojewoda, Wszewład, Wszechwład, Uniewit, Zdziwit, Ziemowit.
WOJ | WÓJ
Bożywój, Borzywój, Broniwój, Budziwój, Budziwoj, Budźwoj Burzywój, Budziwuj, Częstowoj, Częstowojna, Dobrowoj, Dobrowój, Jaczewoj, Jutrowoj, Ludziwoj, Miłowój, Miływój, Mściwój, Nawoj|a, Naczęwoj, Niegowoj, Przedwoj, Przybywoj, Przybywój, Rachwoj, Radziwoj, Rzędziwoj, Sędziwój, Sędziwoj, Sędowoj, Sędźwoj, Sławój, Sudywoj, Uściwoj, Włodziwój, Włościwoj, Wojbor, Wojbór, Wojewoda, Wojsław, Wojan, Wrociwoj, Wróciwój, Zbywoj, Zdziwoj.
WUJ | BRAT | CIOT | OJCO | DZIAD | BABA | STRYJ | WIN | SIETRZE | TATA
Biezdziad|ka(bez ojca), Bratumił|a, Bratomił|a, Bratmił|a, Dalewuja, Dalewin, Dalwin, Dalestryj, Domawuj, Dziadumiła, Dzirżywuj, Gościwuj, Jarostryj, Jutrowuj, Lelistryj, Małostryj, Małostryk, Mściwuj, Miestwin, Miłobrat, Miłodziad, Miłostryj, Naczęwuj, Nawuj, Nieznawuj, Ojcosław, Przezdziad|ka, Przedwuj, Przybywuj, Siestrzemił, Siestrzewit, Strzedziwoj, Sulibrat, Sulidziad, Sulistryj, Suliwuj, Tatomir, Tatomier, Tatumir, Zdawuj, Zdziewuj, Zdzistryj, Żelibrat, Żelistryj, Żeliwuj.
INNE RZADSZE PRZYROSTKI
Biezdar, Biezpraw, Brzezpraw, Bogufał, Boleczaj, Boleczest, Brzezdoma, Budziboj, Ciechodróg, Cieszydróg, Czębira, Częstobira, Częstobrona, Czedróg,Częstogoj, Częstogoj, Dalegor|a, Damroka, Damroca, Dąbroca, Dąbrówka, Dobrawa, Domażyr, Domagoj, Domastrój, Domastoj, Domasuł, Domauj, Dziejomir(-mid), Dzierżykraj, Dzirżykraj, Dzirżyterg (Dzirżytęg), Dziwigor, Gorazd, Jaropełk, Kołodziej, Krasnoroda, Krzeszomyśl, Krzepimir, Laliczaj, Lederg, Litowor, Marzanna, Mieroniega, Mierzycława, Nadar, Nażyr, Nagod, Nasiębud, Niedoma, Niegodoma, Niemironieg, Niemst, Niemsta, Niemszczon, Ostrobod, Przedpełk, Przedpołk, Przemęt, Przezpraw|a, Przezdoma, Przezprzem, Przyboj, Przybycześć, Samboj|a, Siepraw, Siężyr, Sężyr, Skaziczest, Sobieżyr, Świelub, Świętobój, Świętopełk, Świętopałk, Świętopełek, Świętożyźń, Twardostoj, Uniedrog, Wielebyt, Wirciżyr, Włościbyt, Wodnogod, Wszesiodł, Wszesuł, Wszetopełk, Wyszeniega, Wyszetrop, Zadar, Zdziczest, Zdziebud, Zdziegod, Zdzigod, Zdziegrod, Zdzigrod, Zdziesuł.
— KRÓTKIE i RZADKIE —
Bolk (Bolek, Bolko, Bulko), Bolech, Bol (Ból), Bolę (Bolęt), Bogusza, Bogusz, Bojan, Borzym, Borko, Budek, Budko, Budzisz, Będko, Błach, Błasz, Błacho, Błażko, Błażej, Bogdasz, Bronisz, Bronich, Błażej, Bogna, Bochna, Bogutał, Będa, Będel, Będoń, Będora, Będziesz, Będzisz, Borzych, Bobek, Bratek, Bor, Boruta, Borek, Borynia, Borys, Borzęta, Borzech, Brezgłów, Bożechna, Bożena, Buchna, Boj, Bojan, Bojank, Brono, Bronon, Bożko, Bohun, Bili, Barak, Bartoń, Bartek, Beła,
Chleb, Chwałk (Chwałek, Chwałko), Chwal (Chwalek, Chwalko), Chwalek, Chwalich, Chwalichn (Chwalichna), Chwalisz, Chwal, Chwał, Chwalę, Częstoch, Cibor, Całyknieź, Chart, Chorwat, Chełst, Chodek, Chocian, Ciechna, Ciech, Ciechacz, Cieszko, Cyryl, Czarnek, Częstocha, Częstochna, Częstorka, Częstek, Częstko, Częstoch, Częstoń, Częstosz, Częstota, Czerniak, Chasień, Cyra, Czech, Czarek,
Damian, Dobko, Dobek, Dobiesz, Dobrawa, Dobiechna, Dzierżek, Doman, Docek, Dalek, Dalik, Dalim, Dar, Dąbek, Doba, Dobak, Dobrosz, Dobisz, Dobrota, Dobrycz, Dobram, Dod, Dolan, Donosz, Doniech, Drama, Dresla, Drogala, Drogan, Durek, Dmiec, Dusza, Drago, Dago, Dag, Derek, Domat, Dygoń, Dania, Daszka, Deszka, Daromin, Dunia, Dunka, Dzida, Dziedziła, Dosława,
Gniewek, Gorzko, Gorzek, Godzisz, Godek, Gniewek, Godek, Goława, Gołota, Gost,Gral, Grabisz, Guma, Goj, Goja, Gojan, Gojko, Ganik, Gwidoń, Godne, Godna, Garkon, Homir,
Irzyk, Jacław, Jacek, Janiczek, Janeczek, Januleczek, Jaś, Jasio, Jasiek, Jasień, Janisz, Jan, Janek, Janko, Janik, Jasienica, Jakusz, Jędrzej, Jordan, Jon, Jaroma, Jurek, Judek, Judo, Jar, Jarek, Janus, Janosz, Juli, Jowko, Jeroń, Jeromi, Jeremi, Jęndrek, Jaryna, Jagoda, Jagódka, Jarnina, Jerzyna, Jur, Jaga, Jaśmina, Jana,
Kostek, Klimek, Krzych, Karzeł (w języku francuskim Karol), Kłokosz, Kłopot, Kłobełek, Kuba, Krzym, Kryw, Krzechna, Kochan, Krum, Krys, Krytyn, Kurtek, Kole, Kolio, Kwiron, Kiro, Kilian, Karyn, Kanio, Koj, Karpiel, Kiecoń, Kima, Kora, Koza,
Lestek, Lasota, Lubochna, Lubawa, Lutoch, Lutosz, Lutota, Lasota (żyjący w lesie), Lech, Lecha, Lach, Leszek, Lestek, Leszko, Łesia, Łyska, Les, Lubin, Lechoń, Lew, Lewon, Lachota, Lasław, Lolek, Lilia, Lilka, Lechita, Lechia, Lichia, Lechia, Lechna, Luba, Libusza, Lubica, Libora, Lina, Lutek, Leszka, Lilia, Lolek, Łada,
Milej, Mir, Miron, Mironieg, Miłosz, Miłoszka, Młodosz, Mojek, Mojko, Mroczek, Myślik, , Micek, Myczek, Mikoszek, Miła, Magnusz, Małek, Małocha, Mareł, Monsan, Maszko, Milada, Milan, Milena, Milcz, Mił, Myślnik, Mańka, Milochna, Mszczuj, Msta, Mszczon, Mścim, Mstasz, Mstuj, Mieścięta, Mieszczęta, Miestek, Miestko, Mścich, Mścicha, Mściech, Mścięta, Mścij, Mścik, Mścina, Mściw, Miszko, Milena, Marzanna, Morena, Mundek, Mondek, Mozon, Motek, Monik, Monika, Mondek, Miroszan, Matej, Miłoń, Miłon, Mora, Mira, Muńka, Mile, Miłe, Miroń, Małek, Malina, Mora,
Niegusz, Niemir, Niemój, Niedola, Niegot, Niela, Nieluba Niestała,Nadzieja, Nawojka, Nieluba, Niemiła, Nieradka, Niestanka, Niesiebądka, Niesiebudka, Niedomira, Niedamirz, Niepełka, Niebylec, Niedabył, Niedabysz, Niedalic, Niedał, Niedan, Niedaniec, Niedoma, Niegrod, Nielubiec, Niemoj, Nienach, Nieprosz, Nieprasz, Nieproch, Nieprzebąd, Nieprzebud, Nieprzebysz, Nierod, Niesiebąd, Niesiebud, Niesiebor, Niesiodł, Niestek, Niestoj, Niesuł, Nietęg, Nietubył, Niewsza, Nowosiodł, Nawoj|a, Nawój, Nartek, Nił, Niedal, Narcyz, Narcyza, Nieomił|a, Nieonił|a
Odolan, Odolen, Odylen, Olcha, Olech, Odo, Olaw, Olek, Och, Olch, Odilo, Oldon, Oldona, Orosława, Olcha, Olechna, Olszyna, Oleksa, Odona,
Prawota, Przybek, Przybko, Przemek, Przemka, Przezdzięk, Przedzisz, Przecisz, Paszek, Pasek, Pasko, Paszko, Prokop, Prokosz, Proksza, Przesna, Przeszny, Przyba, Pądź, Panek, Pilch, Polko, Poniat, Proch, Prochota, Prośla, Prąd, Pysz, Pełka, Poznan, Polden, Perła, Pejsia, Puda,
Rad, Radzim, Radzisz, Radzyń, Radogost, Radwan, Rachwał, Racik, Raciej, Radacz, Red, Redacz, Rodek, Radoła, Raduszek, Ratno, Rąba, Ruszewa, Rusz, Roch, Rochel, Rzepicha, Radochna, Rus, Remek, Reniek, Rafik, Rajko, Radosz, Radość, Radun, Radunia, Róża, Różyna, Rajdala, Rajnina, Rózia, Rzepicha, Rozmaryna, Rysia, Rywka,
Skarbek, Sław|a, Sobek, Sulko, Sulek, Sędzisz, Strzeżek, Strzeżko, Strachota, Sulistr, Sulister, Soba, Solomon albo Salmon, Sawa, Sawicha, Sława, Sadza, Samocięg, Samota, Sekut, Siecheń, Sierż, Sęk, Sandor, Siersza, Solny, Siemian, Sitek, Sito, Siwy, Sławosz, Sławek, Sławik, Sławko, Sławoń, Sławenty, Słupik, Sobiesz, Stanek, Staniec, Stojan, Szyja, Stojana, Stanisa, Sławianna, Sławin, Sławian, Sława, Sławia, Sanda, Stocław, Strob, Stuch, Strzeż, Stoch, Sul, Sulik, Selim, Sulisz, Sum, Sumrek, Swarz, Swiek, Sulichna, Stojan, Szczęsny|a, Sawa, Sawina, Sala,
Świąch, Świętoch, Światosz, Śnieżyna,
Toma, Tomił|a, Targa, Tęgom, Trak, Tranek, Tola, Tolak, Tolczk, Tołczk, Tolek, Toleń, Tolęcic, Tolęda, Toliba, Tolim, Tolima, Tolk, Tibor, Toda, Tomajca, Trena, Tozia, Tran, Tolka, Tolko, Toch, Tochacz, Tochel, Tochnik, Tochta, Tost, Tosz, Toszak, Toszek, Toszk, Toszka, Toszko, Toniek, Tofik, Teli, Tali,
Uniej, Uniesz, Unik, Una, Ula,
Wanda, Wojan, Wyszek, Walisz, Wan, Wara, Wargina, Wargosz, Warsz, Warszek, Władasz, Wódka, Wodnik, Wiesia, Wisia, Wit, Witosz, Wocław, Witor, Witoń, Wiron, Wintor, Wilen, Wiecław, Wiech, Wiadoń, Włomin, Wola, Własta, Wita, Winia, Wisła, Wiosna, Wiła, Wija, Wiara,
Zasław, Zawisza (zazdrosny o sławę), Zegota, Zelenick, Zenek, Zdzich, Zdzieszko, Zdzięta, Ziad, Zdziaław, Zdrawko, Zbych, Zbyszko, Zbyszka, Zbożena, Ziemia, Zora, Zorja, Żenia, Żana, Zuba, Żarko, Żaba, Żelazo, Żywy, Żywia, Żyr, Żychel, Żegota, Żak, Żan, Żuk, Żelo, Żyto, Żyta.
Prawie wszystkie imiona są męskie, ale bardzo prosto zrobić z nich imiona żeńskie, bo prawie każdy odpowiednik imienia męskiego, dawał imię żeńskie np. Świętopełk – Świętopełka, Uniej – Unieja, Zimirad – Ziemirada.
Imiona krótkie, często przychodziły z innych plemion, aby nadać je dzieciom, zanim dostaną zaszczytu nadania głównego imienia, dlatego często są to imiona zdrobniałe lub określające ich wygląd, lub okazujące poziom szczęścia rodziców. Z czasem imiona ludowe ewoluowały i zamiast pozostać jako tymczasowe, utrzymały się jako chrzestne, albo wracały zniemczone lub zrusyfikowane, np. Kondrad, Andrzej, Ratomir (a nie Radomir).
Do sprawdzenia: prawdopodobnie neologizmy lub prześmiewcze:
- Fredysław
- Blagoj
- Ryszrad
- Przedrag
- Renosław
- Telesław
- Sogusław
- Sonisław
- Siłosław
- Sadosław
- Resław
- Renesław
- Mnożysław
- Modysław, Modesław
- Mugosław
- Mą/ęczysław
- Waldzisław
- Wartysław
- Wiasław
- Wartysław
- Alisław [zgubiona spółgłoska, prawdopodobnie D.]
- Jurosław,
- Julisław
- Jerzysław, Erysław, Olesław, Ładysław Adelisława, Danusława, Mariasława, Irosława|a [coś jak Ryszrad?]
- Chlebosław
- Guszysław
- Czarysław
- Gisław,
- Gemisław
- Elisław
- Iżysław
- Dzidosław
- Oldomierz
- Leczysław
- Ichmira,
- Kwitosława
- Bigusława
- Indysława
- Tadysława
- Orysława
Niestety slowianofile muszą pogodzić się z tym, że nasze rdzenne imiona brzmią paskudnie. A żeńskie to już totalna masakra i z wymienionych chyba tylko Olga przejdzie bez robienia dziecku krzywdy.
Jak brzmią paskudnie, Kazimierz, Dobromir, Jarogniew, Bogowidka, Miłogostka, Tomisława, Mira, Żywia? To są paskudne imiona? Myślę że są zdecydowanie piękniejsze niż Brain, John, Violetty, Paule czy imiona prosto z Zachodu. Mamy piękne imiona tylko media, gwiazdy medialne chcą być tak prozachodni że zapominają o swoich korzeniach i myślą ze Ziemowit to imię dobre dla dziadka, a nie dla dziecka, Ludomiła to babcine imię, a nie dziewczęce.
Już nie mówiąc że księża natrętnie wprowadzali przez wieki imiona świętych. W ten sposób zastępowali nasze obcymi.
Męskie jeszcze gdzieniegdzie dają radę – nie mam nic do Kazimierza czy Mieczysława. Ale gdybym miał nazwać córkę Stanisława to prędzej już bym sobie palec obciął zanim coś takiego w USC odstawił :). Niestety Jarogniew i Bogowidka nie należą do imion które są wdzięczne i dźwięczne, reszta podanych przez Ciebie również.
I ok, ja rozumiem, że komuś się może podobać zaprzeszła słowiańska tradycja do tego stopnia, żeby nazywać tak dziecko. Zwracam tylko uwagę czemu nawet wśród słowianofili (przynajmniej tych mi znanych), czy po prostu osób zainteresowanych słowiańskimi tradycjami, nadawanie takich imion częste nie jest. I moim zdaniem nie będzie.
Córkę StanisławĘ.
Myślę że w ostatnim czasie jest coraz częstsze, szczególnie z tej grupy ludzi z którą się kontaktuję. Często jest tak, że słowianofile, po prostu nie znają bogactwa imion słowiańskich. A myślę że każdy wygrzebałby coś ciekawego, uszczęśliwiając i siebie, i dziecko.
W sumie ja znam kilku Jarogniewów (nawet Jarogniewkę) i wcale nie brzmi to na żywo tak źle.
Myślę że ludzie są tak przesiąknięci zachodnimi trendami, że wstydzą się imion swoich dziadków i pradziadków. Swoich przodków.
Nie podzielam tego optymizmu co do przyszłości imion słowiańskich. Nieszczęsne Briany też są częstsze, tak jak renesans Franciszków czy Antonich (ostatnio słyszałem nawet o jakimś Anzelmie), ale mimo wszystko uchodzą za dziwactwa rodziców. Z resztą, czy imiona słowiańskie rzeczywiście są takie częstsze? Ostatnio miałem do czynienia ze słowiańskim imieniem żeńskim ładnych parę lat temu na studiach, gdzie jednocześnie trafiła mi się jedna Dobromiła i jedna Stanisława – znamienne, że obie nienawidziły tych imion, ale nie miały czyjejś tam zgody na ich zmianę. I z tego co rozmawiam z ludźmi tak pozostanie w pokoleniu obecnych rodziców – męskie normalniejsze w brzmieniu będą się pojawiać, żeńskie pozostaną dziwactwami właśnie ze względu na ich brzmienie. A czy mam rację, to pokaże dopiero czas.
Ale dlaczego nienawidziły. Zadałeś kiedyś im to pytanie dlaczego? Myślę że one były tak przesiąknięte Zachodnią kulturą że chciałyby imię takie jak Ania, Monika, Paulina czy Angelina.
Ciekawe czy teraz po n-latach ciągle swoje imię nienawidzą?
imiona Słowiańskie są piękne dostojne dodają chwały nosicielowi
Niestety wiele osób wciąż chce zapisywać to imię jako Aleksandra, co jest błędem. Sama noszę to skandynawskie imię i w młodości miałam przez nie wiele problemów włącznie z poprawianiem urzędowych dokumentów.
Może dlatego że w myślach sobie to imię infantylizują do Ola, a stąd już prosta droga do Aleksandra.
Po pierwsze, nie jest to imię skandynawskie, lecz jest to właściwie żeńska odmiana miana – przezwiska wodza, przywódcy, wiodącego wszystkim. Jest to miano nasze, słowiańskie. Rdzeń „ol” oznacza „wszystkich” podobnie do „al – all”.
Podobnie jest w zawołaniu „olaboga”, jeszcze czasami używanym, co właściwie oznacza „wszyscy bogowie”.
Zamienianie miana Olega, Olgi na Aleksandra nie jest czymś niewłaściwym, albowiem miano Aleksandra jest właściwie tłumaczeniem miana Olega na język grecki:
https://bialczynski.wordpress.com/2016/03/27/starozytna-aleksandria-jej-rozwoj-i-upadek-na-blogu-moja-slowianska-filozofia/#comments :
bialczynski 27 Marzec 2016 o 20:34 Odpowiedz
„Aleksander Wielki (Oleg Jar) jest trzecim wielkim starapą światowym starożytności, który ledwo uszedł z życiem w Wielkiej Scytii (wtedy już zwanej Sarmacją). Pierwszym był Cyrus Wielki, drugim Dariusz Wielki a trzecim Aleksander Wielki. W tym czasie Aleksander i Achaja nie były już słowiańskie lecz ROMAJSKIE – zgreczone i on sam z dawnej Makodewy pochodząc nie czuł się już Lachajem ani Dorzyńcem, ani scytyjskim Dar-Dawianinem (Dardarianie na Złotym Rogu).”
Oleg Jar oznacza mocnego wodza, przywódcę. Od tego miana, w j. skandynawskich powstało miano przywódcy „Jarl”. To jest pożyczka od naszego „jary” – mocny, krzepki.
Językoznawcy zachodni, oczywiście z premedytacją nie kojarzą tego ze słowiańskim „jary”:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jarl
Etymologia[edytuj]
Pochodzenie słowa jarl, jak i jego pierwotne znaczenie, nie jest do końca jasne. Jedna z teorii wiąże je z plemieniem Herulów. Według Prokopiusza z Cezarei po latach grabieży powróciło ono w 512 roku do Skandynawii. Ponieważ ich ojczysta ziemia została zajęta przez Danów, osiedlili się na terenie dzisiejszej Szwecji. W języku proto-nordyjskim nazywano ich erilar. Określenie to jest zbliżone do słów jarl i earl[2], jednak żadna teoria nie tłumaczy do końca w jaki sposób zaczęto używać go jako tytułu. Ponieważ Herulom przypisywano dużą wiedzę z zakresu run, to uważano, że byli równie utalentowani w sztuce wojennej. Prawdopodobnie stopniowo określenia jarl zaczęto używać w odniesieniu do rangi lub wysokiego stanowiska. W islandzkich sagach mianem jarla często nazywano wodza lub przywódcę królewskiej armii.
Z tego samego powodu miano „Oleg” kojarzone jest z j. skandynawskim.
Jar-l w tym wypadku oznacza najmocniejszy.
Trzeba pamiętać, że po wprowadzeniu chrześcijaństwa, to stosowanie Jar-ych zostałow przydomkach ale jako Święty… gdzie święty nie oznacza mocnej wiary, ale też kogoś silnego z charakteru i silnej władzy.
Pewnie dlatego Mieszko/Mieczysław dał córce na imię Świętosława. Imię w pełni było odpowiednie dla osoby która już jako Sygryda rządziła w Skandynawii.
„In nomen omen” – w nazwie wróżba.
Rodzice nadając imię dziecku nie są świadomi, że każde niesie ze sobą jakąś wróżbę, jakieś znaczenie.
Tym bardziej imiona obce j. słowiańskiemu.
Przykład:
Klaudia, Klaudiusz : jest to imię, a właściwie przezwisko nadane pierwszy raz cezarowi Klaudiuszowi.
Jakoś nikt nie zastanawia się, co oznacza słowo „klaudiusz” w łacinie.
Pochodzi ono od rdzenia „klau”, a jest rdzeń naśladujący charakterystyczny ruch człowieka kulawego i oznacza właściwie – kuleć – klau, klau.
Zatem „klaudiusz” oznacza człowiek kulejącego i właśnie taką cechę posiadał cesarz Klaudiusz od dziecka.
Od rdzenia „klau” pochodzi również słowo – przezwisko „klaun”.
Rzymianie uważali, że człowiek kulejący jest śmieszny, zatem takiego człowieka nazywano klaunem.
Zwróćcie uwagę, klaun na arenie wykonuje ruchy podobne do człowieka kulejącego.
Życzę więc powodzenia w nadawaniu dzieciom imion zachodnich. Sprawdżcie najpierw ich znaczenie.
Słowianie wiedzieli, że nadane imię niesie wróżbę i bardzo na to uważali. W imionach słowiańskich jest zawsze życzenie i wróżba.
Tomassus,
imię Anna, wbrew pozorom nie jest pochodzenia zachodniego, czy tym bardziej judejskiego.
To jest nasze miano, a wywodzi się od zawołania Ana fiol – gwałtowna śmierć.
Coś w tym jest że imię to stempel na całe życie człowieka, być może dlatego zakonnicy zmieniają imiona aby posiąść moc z innego imienia.
Co do tego Ana Fiol – bardzo ciekawe, ale można wiedzieć więcej szczegółów skąd ta etymologia? I jak ma się do tego imię Joanna?
Polecam „Księgę Popiołów”, T.S. Marski tłumaczy Ana fiol bardziej szczegółowo.
Co do imienia:
Wystarczy zrobić eksperyment. Człowieka śpiącego nie trzeba szarpać, aby go szybko obudzić. Wystarczy cicho, do jego ucha powiedzieć jego imię, mózg sam zareaguje i obudzi właściciela.
Właściwe imię jest bardzo ważne, bo jego właściciel działa na niego podświadomie. Wiedziano o tym bardzo dawno. Wypowiedzenie czyjegoś imienia to, jak wezwanie do działania, rozkaz.
Dlatego zakaz wypowiadania prawdziwego imienia boga/bogów. W ten sposób nakazuje mu się działać.
Też dlatego Słowianie nosili własne przydomki – przezwiska, a swoje prawdziwe imię – miano ukrywano, aby nie można było działać bezpośrednio na podświadomość właściciela.
Wiele takich imion-przezwisk funkcjonuje w naszej rzeczywistości, które uważane są za imiona właściwe np. właśnie:
Oleg, Olga – wódz
Ilona – kobieta pochodząca z Ilionu
Magdalena – kobieta pochodząca z Magdaleny
Igor – krew, krwisty, krewki
itp. itd.
To są imiona-przezwiska zastępcze.
Wystarczy spojrzeć na sekcję — KRÓTKIE i RZADKIE — w powyższym artykule i mamy multum imion zastępczych – słowiańskich.
Teraz tak zastanawiam się czy Mieszko też nie jest imieniem zastępczym?
Owszem, semici przejęli miano Ana, jednak nie wiedzieli do końca, co ono oznacza i skąd pochodzi.
Wiedzieli tylko, że jest coś dane przez boga/bogów. Bo i śmierć jest dawana za wyrokiem boga/bogów.
Odziały wojowników słowiańskich, idąc w bój, krzyczały „Ana fiol” – z pogardy dla śmierci. Dzisiaj jest to hura.
Z miana Ana semici utworzyli inne odmiany: Hanna, Joanna, które tłumaczą jako – dana przez boga.
Jednak prawdziwe jest tylko jego pierwotne znaczenie – gwałtowna śmierć. Przedrostek „h” lub „jo” tłumaczy się – dana od boga.
Po czasach chrystianizacji Słowianie zapomnieli znaczenie miana Ana oraz zawołania Ana fiol. Jednak za sprawom judejskiego chrześcijaństwo wróciło to miano już jako imię Anna.
Mieszko – Meszko – Miszka – Niedżwiedż, ależ oczywiście.
To kk przerobił go na Mieczysława i tak jest napisane na pomniku Mieszka I oraz Bolesława Chrobrego.
Pod postacią Mieszka I napisano Mieczysław I, Mieszka I nie ma, było zbyt pogańskie. 😀
Dzięki! Zawsze myślałem że było na odwrót, to Mieczysława przerobili na Mieszka.
To pytanie, jakim cudem Mieszko uratował się przez 1000letnią indoktrynacją antypogańską?
Hm, właściwie dzięki Polakom przełomu XIX i XX wieku, historykom, archeologom oraz pisarzom takim, jak Bolesław Prus i Henryk Sienkiewicz i in.
To czas po Wiśnie Ludów, a jednocześnie czas odradzania się świadomości narodowej Polaków.
To właśnie ci naukowcy oraz pisarze zajmujący się dziejami Polski odkopali zasypane wiadomości o Mieszku I. Kościół też był zainteresowany w uzasadnieniu chrztu Polski, zatem udostępniał dokumenty z tego czasu, a przy okazji mleko się wylało.
Gdzie można o tym poczytać 🙂
„To jest nasze miano, a wywodzi się od zawołania Ana fiol – gwałtowna śmierć”.
Claudius to akurat bylo nazwisko i pochodzilo od czasownika claudo, claudere, clausus sum oznaczajacego: zamykac, ogradzac. Zapewne rodzina Klaudiuszy trudnila sie budowaniem murów i plotów…. Cezar Klaudiusz mial na imie Caiusm tak jak kazdy mezczyzna w jego rodzie, natomiast od jego ulomnosci powstal rzeczownik claudio, claudionis – czyli syndrom Klaudiusza, utykanie. Poza tym, Klaudiuszem byl takze sam Kaligula 🙂
Ej, jak – paskudnie?… Ja mam piekne staroslowianskie imie, ktore dostalam zreszta w darze od mojej imienniczki, jestem z niego dumna, nikt sie ze mnie nigdy nie smial i nie smieje do tej pory, nawet na Zachodzie, gdzie mieszkam od lat… Zreszta wiekszosc moich kuzynow ma slowianskie imiona i bardzo nam sie to podoba…:-) Nosimy nasze imiona z duma i swiadomoscia tego co one soba prezentuja… W zyciu nie zgodze sie ze paskudne…:-)
Pozdrawiam
A jakie to imię? Bo raczej nie Darren.
Nie obrażając twojej osoby, ale wydaje mi się, że ten komentarz brzmi dla mnie jak typowa wypowiedź zakompleksionego, niedojrzałego mieszkańca tych ziem.
Imiona słowiańskie są wspaniałe. Mają swoją duszę. Można wywieść z nich znaczenie. Ja mam dwa typowo słowiańskie imiona, moja trójka dzieci także. Nawet nazwisko mam typowo słowiańskie. Efekt jest taki, że za granicą, mimo że ludzie nie potrafią poprawnie wymówić nazwiska czy imienia, każdy jest ciekaw mojej osoby. Nie raz, nie dwa, znajdowałem duży szacunek za samo to, że noszę słowiańskie imię i znam jego znaczenie.
Niestety ty musisz się pogodzić z tym, że gdy słyszymy „Brajan”, „Dżesika” itp., stereotypowo myślimy: od ich rodziców nie ma co wymagać, być może są z niżów społecznych; gdy słyszymy „Zosia”, „Antoś” itd. to stereotypowo myślimy: rodzi to „szarzy” ludzie, dający się wodzić za nos modzie; gdy słyszymy „Krzesimir”, „Mirosława” itp. myślimy: ich rodzice to zapewne ciekawi, prawdziwie niezależnie myślący ludzie, świadomi swojego pochodzenia.
To kwestia stanu świadomości n.t. tego kim się jest i autonomiczoności myślenia, czego być może nie zrozumiesz. Kiedyś nabywa się dojrzałości, a potem spogląda się wstecz na siebie jak na nieokrzesanego smarkacza – sam taki byłem, mimo że uważałem się za dorosłego.
Zapytałem – po pierwsze dlatego, że imiona kojarzyły im się z sfeminizowanymi imionami męskimi dlatego same nie uważały ich za kobiece. Samo brzmienie też im się nie podobało, okreslały imiona „tego typu” (a w tym typie padły właśnie grażyny, mieczysławy, kazimiery itd itp) za strasznie toporne. No i skojarzenia, wynikające prawdopodobnie ze sposobu tworzenia tych imion – kobiety noszące słowiańskie imiona kojarzyły im się raczej z nieokrzesanym babochłopem, ewentualnie wiejskimi babami co z wielkim pękiem chrustu zasuwają z lasu opalić dom, a nie ze zwiewnymi nimfami omotującymi mężczyzn swoim wdziękiem. Nawet funkcjonuje przecież od jakiegoś czasu pejoratywne określenie „janusza” i „grażyny” oraz ich młodszych odpowiedników „seby” i „karyny” – w obu przypadkach żeńskie imiona są słowiańskie przecież. Dlatego nie wydaje mi się, żeby przesiąknięcie kulturą zachodnią było decydujące.
Mnie osobiście imię Kazimiera czy Mieczysława się nie podoba, ale także ze względu na konotacje językowe. Właśnie w tym rzecz, że imiona słowiańskie są uniwersalne względem płci – gender taki modny przecież ostatnio, a tutaj Słowianie już dawno to mieli w swojej kulturze.
W każdym razie, ideą nadawania imion dla dziewczynek, to takie aby miały cechy żeńskie, a nie męskie.
Dlatego Stanisława to stać się sławną, albo będąca sławną.
Bogumiła – Miła bogu, bogom.
Ludomiła – Miła ludziom
Siemira – Dająca pokój/spokój rodzinie
To tylko przykłady, przede wszystkim dziewczynkom nadawano imiona kojarzące się z miłością, pięknem, życiem.
Widzisz, Ty patrzysz na stronę znaczeniową czy symboliczną, a mi chodzi o fonetyczną i memetyczną. Końcówki (czy w ogóle imiona) z głoskami twardymi i gardłowymi po prostu nie brzmią kobieco, bo budzą skojarzenia z osobą niemiłą, twardą lub gruboskórną. Więc o ile Dobromiła ma pozytywne konotacje symboliczno-znaczeniowe, to fonetycznie jest jego niemalże zaprzeczeniem (otwarte przez D i przełamane w pół przez R). Memetycznie (skojarzeniowo) Stanisława to epoka naszych babć i to raczej z zapadłej wioski gdzieś na końcu świata, ewentualnie sąsiadki migrantki która choduje kury na balkonie. Obciach, jak to by się potocznie powiedziało. W dodatku suche S użyte dwa razy, w dodatku jedno z T za nim, burzą wszelką kobiecość tego imienia. I tak jest w olbrzymiej ilości imion żeńskich wyżej przytoczonych, przez co właśnie odpadają jako wybór dla dziecka u wielu rodziców.
Z resztą łatwo prześledzić te cechy patrząc na twórczość pisarzy fantasy – tak wiem, to fikcja. Ale paradoksalnie ta fikcja bardzo dużo mówi o podświadomym postrzeganiu tych zestawów głosek i ich konotacjom. Zobacz jak nadaje się imiona rasom czy postaciom „pięknym, szlachetnym, tudzież wniosłym” a jak „pokurczom, karykaturalnym, zabawnym”. Jakie głoski dominują wśród danej płci.
Pisałem już o tym, że to kwestia Zachodniego języka, tworzyć skojarzenia z imion pozytywnych, imiona negatywne. Ja osobiście nie zgadzam się że – tutaj – imię Stanisława traci na kobiecości, raczej wg mnie nadaje kobiecości, ja słysząc takie imię, kojarzę sobie tak – też z babciami, ale tylko dlatego że u młodych tego nie słychać, ale gdybym poznał młodą osobę o takim imieniu, kojarzyłbym sobie że to osoba pełna miłości i rodzinna. A zdrobnienie Stasia brzmi bardzo dziewczęco i idealne dla dziecka lub młodej dziewczyny.
Imiona germańskie, hebrajskie, rzymskie, greckie, amerykańskie są modne, bo brzmią inaczej, egzotycznie. Przez to niszczymy naszą pulę imion, zapominając ją, bo zawsze będzie nam się kojarzyć z przeszłością. A trzeba sprawić aby to była teraźniejszość.
Co do książek, to kwestia jest jakiej narodowości jest autor, bo zauważyłem że Polscy autorzy fantastyki którzy używają imion budowanych na bazie słowiańskich przed- i przyrostków, dają właśnie postaciom pozytywnych lub neutralnych (pokojowych).
Myślę że nie dojdziemy do konsensusu, bo mamy przeciwne zdanie w tym temacie, ale myślę że zgodzisz się że tymi imionami jest jak ze swastyką. Dla mnie swarzyca jako symbol kojarzy się pozytywnie bo poznałem zastosowanie symbolu przez kilkanaście wieków, ale setkom ludzi kojarzy się negatywnie przez to że jeden człowiek obrał sobie za symbol swojej wojennej eskapady.
To są właśnie te wdruki i działania propagandowe, aby jak najbardziej obrzydzić kulturę słowiańską.
Kultura germańska, patrz amerykańska jest cool. I na to naiwnie nabiera się młodzież, nie myśląc o tym, że za tym idą kolejne następstwa: „historia jest do dupy i nudna, zwłaszcza nasza”, „historia USA jest cool”.
Na końcu tego jest: „język ojczysty i kultura są do dupy i jakieś staroświeckie”, „język angielski/amerykański i kultura USA jest cool”.
Tak się wykańcza narody i tworzy bezmózgie multi-kulti, niewolniczo pracujące w kamieniołomach.
Prawda, sam kiedyś złapałem się na tym w szkole, że nie lubiłem historii i to od samej podstawówki.
W szkole średniej także historia była mordęgą. Historia jako przedmiot.
Zupełnie inaczej wyglądało z historią na dziko, czyli jeżeli to nauczyciel innego przedmiotu opowiadał historię rzeczy, ludzi, wynalazków czy idei. Wniosek jest taki, że wszystko zależy od belfra w jaki sposób wiedzę przekazuje.
Czy po prostu klepie formułki, daty itp z książki czy angażuje młodzież w temat. Druga sprawa… to także historii jest za mało, 45 minut przy ciekawym temacie to tyle co nic, szczególnie jeżeli toczy się jakaś debata z uczniami.
To są niestety zaplanowane działania ujęte w programie szkolnym. Kto nam to robi? Sami sobie odpowiedzcie.
No raczej się nie zgodzimy, skoro rozpatrujemy sprawę w dwóch różnych płaszczyznach. Swastyka z resztą podlega temu samemu problemowi – symbolicznie i znaczeniowo nie ma w niej nic złego, memetycznie kojarzy się (i kojarzyć się będzie jeszcze długo) paskudnie.
A co znaczy Stanisław?
Gdybym miała syna to bym chciała żeby miał na imię Stanisław. Znam kilku Staśków z naszego pokolenia i wszyscy są fajni, do tego w rodzinie często mi się to imię powtarza, na tej podstawie stwierdzam – wszystkie Staśki to fajne chłopaki 🙂
Córce to bym dała na imię Dragomira, albo Drogomira. Podoba mi się to imię.
Mi się słowiańskie imiona podobają i moim zdaniem one brzmią dobrze. A Sandry, Klaudie, Wioletty, Anety, Moniki, Manuele i Pamele świadczą tylko o plebejskich kompleksach ich rodziców.
Olga to nie jest imię słowiańskie. Olga to podobno zesłowiańszczona skandynawska Helga.
A Helga i niemiecka Heldwig to to samo imię, z zesłowiańszczenia Heldwig powstała Jadwiga. Tak czytałam, zapamiętałam bo sama mam na imię Olga. Tylko coś mi się nie zgadza, pamiętam że tam było napisane że Helga pochodzi od imienia boga Heliosa?! Gdzie Helios a gdzie Skandynawia!
Co do Olgi,
Lista imion podanych miesiąc, po miesiącu jest z kalendarza imiennego. Mnie Olga także nie wydaje się słowiańskie, ale należy pamiętać, że dzieci otrzymywały dwoje imion. Pierwsze imię to było takie codzienne, imię dziecka, a potem po kosoplecinach i postrzyżynach otrzymywało imię osoby dorosłej.
Dlatego dzieci dostawały imiona proste i krótkie w wymowie. Imię Olga pewnie idealnie do tego się nadawało, a potem trafiło do kalendarza, bo z czasem ludzie, szczególnie ci co tworzyli kalendarz byli już zchrystianizowani.
Mam znajomego o imieniu Dragomir z Mielca.
A co do imion, warto dać takie któe będzie pasować do charakteru, zastanawiam się jak to jest z zastępowaniem imienia pierwszego – drugim w urzędzie np. Bolko(1) Kowalski na Bolesław(1) Bolko(2) Kowalski
Dragomira,
Jeżeli Olga jest niby skandynawskie i do nas dotarło od niemieckiego imienia Helga, to w takim razie, od jakiego imienia germańskiego ma pochodzić męska odmiana Oleg?
Męskiej odmiany Helgi raczej nie ma, z tego, co znam j. niemiecki. 🙂
Oni wszystko tłumaczą i przekręcają na swoje.
Chińczyków też nauczyli jeść pałeczkami, bo germańcy robili to dzidami, a Chińczycy są mniejsi. 😀
Mi też bardzo podoba się imię Stanisław i też myślałem nad tym imieniem dla syna.
Stać się sławnym 🙂
Jest to „stan” i „sława”, czyli życzenie wysokiego stanu życia oraz wielkiej sławy.
Myślałam o tych imionach i poszukałam:
http://kobieta.onet.pl/dziecko/ciaza-i-porod/imie-dla-dziecka-fakty-o-ktorych-warto-pamietac/7rs75
„Nadawanie imion dzieciom reguluje w Polsce ustawa z dnia 29 1986 roku – Prawo o aktach stanu cywilnego. Stanowi ona, że imię należy zgłosić do 14 dni od narodzin dziecka wraz ze sporządzaniem aktu urodzenia. Jeżeli do tego czasu rodzice nie zdecydują się na żadne imię, urzędnik wpisze w akcie jedno z popularnych i często używanych w naszym kraju.
Imię dziecka można zmienić do sześciu miesięcy od wystawienia aktu urodzenia. W tym celu rodzice muszą złożyć kierownikowi urzędu stanu cywilnego pisemne oświadczenie o zmianie imienia (czy też imion) wpisanego do aktu urodzenia.
Okazuje się jednak, że rząd planuje pewne zmiany w nadawaniu imion. Nowe przepisy miałyby dopuszczać używanie zdrobnień (czyli np. nadanie dziewczynce imienia Ania zamiast Anna) oraz wybieranie imion zagranicznych. Co więcej, ma także zniknąć zasada nadawania dziecku imienia, które od razu sugerowałoby jego płeć. Będzie więc możliwe nadanie synkowi czy córce imienia bezpłciowego. Te projekty, znacznie liberalizujące dotychczasowe zasady, są reakcją na zmieniającą się rzeczywistość. W Polsce przebywa coraz więcej cudzoziemców, pojawiają się także nowe imiona niemające polskiej wersji, która wskazywałaby na płeć.
Imię powinno pasować do nazwiska, które nasze dziecko będzie nosiło przez całe życie lub znaczną jego część. Każdy przyzna, że Angelika Golonka brzmi… co najmniej dziwnie.”
Otóż to Arletta czy Violletta Ciapek brzmi trochę głupio.
„Nie mamy szans również na rejestrację wersji zdrobniałych np. Jaś, Ania czy Ola.”
http://dzieci.pl/kat,1034539,page,2,title,Zasady-nadawania-imion-w-Polsce,wid,14904451,wiadomosc.html
„Skoro już wiemy, jak ważne jest imię, musimy również wiedzieć, że nie jesteśmy skazani na to, które dali nam rodzice. Jeżeli uważamy, że ich decyzja była niewłaściwa, możemy imię zmienić. Administracyjnie zmianę imienia reguluje ustawa z 17 października 2008 r. o zmianie imienia i nazwiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 220, poz. 1414). Dokonujemy tego, składając wniosek w urzędzie stanu cywilnego. Wniosek składamy wraz z uzasadnieniem. Dołączamy do niego odpis aktu urodzenia oraz aktu małżeństwa (jeśli taki posiadamy), a także dokument tożsamości z PESEL. Ponadto musimy dokonać opłaty skarbowej, która obecnie wynosi 37 zł.”
http://pytamy.pl/kat,19,title,czy-moge-miec-trzecie-imie,pytanie.html
„Trzeciego imienia nie „załatwia się sobie” w USC. Jest to imię nadawane przy okazji sakramentu bierzmowania, a sakrament ten przyjmuje się w kościele katolickim. Raczej nie widnieje w dokumentach typu dowód osobisty i prawo jazdy. To takie „Twoje” imię, sam sobie je wybierasz, gdyż jest to sakrament, który przyjmują bardziej dojrzali ludzie – o chrzcie dziecka najczęściej decydują rodzice. Bierzmowanie zwykle ma się ok. 14, 15 roku życia, chyba, że nie chodziło się w szkole na religię. Myślę, że mając chrzest, gdyż najpierw trzeba być ochrzczonym, by mieć bierzmowanie, można do niego przystąpić w dowolnym momencie. Bierzmowanie jest warunkiem zawarcia małżeństwa, zaświadczenie takie jest również wymagane, jeżeli planujesz zostać rodzicem chrzestnym.”
http://www.usc.pl/aktualnosci;323;Zabronione_imiona
„W Szwecji prawo reguluje sprawę imion tak, by „szlachetne” imiona nie były nadawane w zwykłych rodzinach…”
Kościół wręcz zakazywał nadawania pogańskich imion. Szlachta sobie wywalczyła prawo do nadawania synom imion rodowych, stąd większość kobiecych wyszła z użycia a znacznie więcej męskich przetrwało. Chłopi sobie radzili tak jak pisałam u Kamila: „Już wcześniej tak się domyślałam o Jędrku/Andrzeju, bo to nie jest zdrobnienie od tego imienia, przeczytaj sobie ten artykuł o Jasiu http://www.bogowiepolscy.net/jas-odnaleziony-1.html
kiedyś ludzie jak chcieli dać synowi na imię Jaś/Jaśko to się pytali jakie chrześcijańskie imię jest jego odpowiednikiem, raz było od Jana, a innym razem od Jakuba. Jaś to nie jest zdrobnienie od Jana tylko nasze słowiańskie imię.”
„Pisałem już o tym, że to kwestia Zachodniego języka, tworzyć skojarzenia z imion pozytywnych, imiona negatywne.” gdzie pisałeś najlepiej podaj linka
Zgadzam się z Tobą że my po prostu odwykliśmy od słowiańskich imion żeńskich. Według aktualnego prawa nie można zmienić dziecku imienia po kosoplecinach czy postrzyżynach czyli po siódmym roku życia, dopiero ono samo po osiemnastym będzie mogło. Uważam że rodzimowiercy powinni się zastanowić czy taka możliwość jest im do czegoś potrzebna, jeżeli tak to powinni dążyć do zmiany prawa. W polskie prawo jest pod wieloma względami nie dostosowane do współczesnych realiów. Aha już dawno zauważyłam że w Polsce bardzo hucznie obchodzi się komunię, ona się musiała wpisać w jakieś stare pogańskie święto np. postrzyżyny i kosopleciny. Jak się stroi do komunii zwłaszcza dziewczynki, to jest jakiś rytuał przejścia od dziecka do dojrzewania, i gołym okiem widać że te obchody nie mają duchowo dla tych ludzi wiele wspólnego z chrześcijaństwem i przyjęciem pierwszej komunii.
http://dzieci.pl/kat,1034539,title,Zasady-nadawania-imion-w-Polsce,wid,14904451,wiadomosc.html?smgputicaid=61478b
http://www.mjakmama24.pl/rodzice/imie-dla-dziecka/nazwali-tak-dziecko-a-teraz-zaluja-jak-nie-mozna-nazwac-dziecka-lista-imion-zakazanych,492_4813.html
http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=100:zalecenia-dla-urzdow-stanu-cywilnego&catid=45:dokumenty-rady&Itemid=55
Ja jestem za przywracaniem obyczajów słowiańskich, również za dostosowywaniem do nich prawa, ale tylko wtedy jeżeli to ma sens, jest przydatne współczesnym Polakom, tak dla picu, bo kiedyś tak było, ale dziś nikt nie będzie z tego korzystał to po co?
Bogaty wpis, brawo!
Wg mnie wystarczy stworzyć trend, modę a Polacy sami wrócą do korzeni, ale w dzisiejszych czasach niestety moda jest na europeizowanie, amerykanizowanie imion. Bo lepsze jest imię serialowego bohatera niż własnego dziadka czy pradziadka.
Co do aspektów że rodzimowiercy powinny optować za tym, wg mnie do możliwości zmian imienia powinni mieć właśnie wszyscy starowiercy, nie tylko wyznających wiarę przodków, ale przede wszystkim odtwarzających kulturę Słowian, Lechitów w współczesnych czasach.
Olga, Dragomiro, to przywódczyni. Miano jest nasze, żadne germańskie. 🙂
[…] https://slowianowierstwo.wordpress.com/2015/01/11/popularyzacja-imion-slowianskich-czyli-polskich/ […]
Moje córki mają rok i na imię Dobroslawa i Ludmiła ( kwiecień i grudzień w kalendarzu) . Wielu znajomym nie podobają się imiona moich dzieci, bo są takie „staromodne” a ja mam to za przeproszeniem gdzieś. Przynajmniej wiadomo z jakiego kraju pochodzą oraz jak pisze się ich imiona. A jak dorosna i przyprowadza do domu Kevina czy innego Brajana to Panowie wyjdą szybciej niż przyszli :).
Mnie się podobają, znam kilka dziewczyn o imieniu Ludmiła i zawsze dobrze mi się z nimi rozmawiało.
Ludmiła jest pięknym imieniem.
Chwała Damroka!!!
Gdyby w imieniu „Dobroslawa” było ‚ł” zamiast ‚l’ i brzmiało Dobrosława to mi by się to imię podobało. A tak to po rusko zalatuje. Natomiast Ludmiła już nieszczególnie mi się podoba. Ale ważne, że Tobie się podoba. Co do Kewinów (Kvinów) Brajanów (Bryanów) i innych to pogoniłbym gdzie topinambur rośnie.
Pamiętaj, że imiona słowiańskie to nie są takie nie modyfikowalne.
Łatwo są zrozumiałe między językami słowiańskimi i łatwo je transliterować. Dlatego Ł L to nie jest problem. Wystarczy spolonizować i mamy polski odpowiednik. Kwestią inną jest to w jakim kraju dane imię było bardziej popularne.
Są przede wszystkim kreatywne, chociaż ustawa o nadawniu imion utrudnia to, ale możesz stworzyć imię które będzie pasować do twojego syna. Wiele z nich już istnieje, czasem wystarczy udowodnić np. pokazując starodawny kalendarz, albo zapis w księdze.
Jak będę miała córę to też będzie Dobrosława. Mam koleżankę o tym imieniu i już w podstawówce jej mówiłam, że tak dam dziecku na imię, nawet się założyłyśmy 😉
Piękne imię 🙂
Pomijając szczegóły, a każdy autor takiego wypisu będzie miał osobniczy sposób analizy i zależny od wczesności zasięgu jego źródeł. Patrząc rozmaite węzły logiczne tradycji i przekazów wydaje mnie się,że w Słowiaństwie był hołdowany podział kastowy (tak bym to dziś nazwał). Nie wnikając w zasięg tej czy innej grupy i ich skład, logicznym byłoby, a i wynikowym, że pomiędzy tymi grupami istniały duże rozbieżności ich ważności i hierarchii wobec innych. Wyraźniejsze reguły z biegiem czasu zacierały się i powszedniały. Starałem się jak najwcześniejsze elementy wziąć pod uwagę. Wtedy, gdy wojownicy czyli armia – tuz`y, oraz inne ważne osoby administracyjne bym nazwał, nosiły z sobą indywidualny zapis pismem węzłowym o jego imieniu, znaczeniu i przeznaczeniu. Oraz inne być może istotne zapisy.. Elementem w tym logicznym jest to że nadanie imienia było z wszech miar dopasowane do osobowości. Zastanawiającym jest skąd nadający imiona mogli wiedzieć jakie to imię powinno mieć brzmienie u konkretnego młodego osobnika. Inne wieści wspominają o Wędach / Wandach, niebiesko (?) odzianych białogłowach umiejących je czytać i zapisywać. A także związanych niejako z wieszczeniem.Zasięg rzeczonej słynnej „Wandy” sięgał z jej dostępnych zapisów około 10 tysięcy lat w powtarzalnych cyklach. Wiąże to mnie się z dość powszechnym już w dzisiejszej dobie odczytywaniem indywidualnych horoskopów. Ówcześni umieli ocenić jakie zdolności czy wady będzie miał konkretny osobnik i do tego dostosowywali jego imię. Z takim zasobem wiedzy i umiejętności wiązać się muszą reguły , zasady życia. Narzuca się na myśl monoteizm wyrażany przez „drzewo życia”. Oczywiście w starszych hm, odmętach czasu. O podziałach i hierarchii życia duchowego poza naszym ciałem, pomału teraz uczymy się. ( ten kto chce, widzi i słyszy). Prócz jedynego boga – Stwórczy wszechrzeczy, w tej hierarchii duchowej zajmuje się ( opiekuje) pomniejszymi zadaniami. Tak jak np, tzw anioł stróż czyli opiekun duchowy. duch wód, lasów …. itp. Każda religia z biegiem czasu ewoluje w coraz większy stan swoich hierarchów. Widać to wyraźnie już dziś w chrześcijanizmie. Święty ten lub tamten, po prawicy- lewicy, i lud modli się do nich w zależności od lokalizacji wyobrażeń swoich potrzeb. Ręczę, że za odpowiedni czas, analizując obecne czasu odpowie się że … mieli tyle bogów, modlili się do posążków, obrazów, kształtów (krzyży np). Słowem politeizm.
Osądzam, że właśnie taki ciąg logiczny, nawet rozbudowując w inne strony, jest wyjaśnieniem łączącym najwięcej czynników. Oczywiście z biegiem czasu zacierały się wszelkie granice ówczesnych regół życia. Powszedniejąc i pospolitując się wokół.
Czyli Wanda/Wenda nie jest imieniem słowiańskim, ale wyraża niewastę o zdolnościach widzenia? Czy to możliwe że dlatego legenda o Wandzie jest pewien sposób przekręcana?
możliwe. W KRYTYCZNYM MOMENCIE DLA SŁOWIAŃSTWA. KIEDY KAROL MAGNI ROZPIEPRZYŁ NASZ OŚRODEK WŁADZY I ZARAZEM KULTU, PEWNA BOJOWA KAPŁANAKA (GŁOWNA?) WZIEŁA STER W SWOJE RECE.
powiodło jej sie całkiem nieźle, jednak uległa pod naporem. Zwycięzca, w myśl działania taktycznego gdyby ją wziął za żonę, a ona przystała na to, byłby to praktyczny wyraz podległości.
…wasza przywódczyni jest mi żoną czyli sługą – taki wydźwięk psychologiczny to ma.
-.. z biegiem czasu legenda zmienia nieco brzmienie
Jest to logiczne, a bajarze po prostu dopowiedzieli bardziej romantyczną historię. Tak samo to że utonęła w Wiśle. Mogła po prostu ratować się przed gwałtem i skoczyła do wody.
Wanda – Wenda to następne przezwisko-zastępcze, tym razem funkcji, czynności.
odpowiedź na „Tomassus”- WANDA. Prócz zwyczaju gwałcenia (ewent dzieci mają zmieniony kod na bardziej przyjazny najeźcom) , zwycięzcy prawem/ dążeniem było poślubienie najważniejszej białogłowy. Był to silny impuls psychologiczny. Białogłowa ( kobieta stawała się nazwą obelżywą o niższej wartości społecznej, jak dziś krawcowa/ szwaczka) była zdecydowanie przynależna męskiemu gatunkowi. „OTO Patrzcie ludu zwycięzony… wasza najważniejsza osoba rodzaju niemęskiego służy mi – Zwycięzcy, jest na każde moje skinienie a i też w łożu” To silny również impuls psychologiczny dla podbitych. A wtedy .. w 795, Słowiaństo/ Kaganat zaczynał sypać się w gruzy, co nieustannie coraz bardziej trwa do dziś. Dlatego, w imię lojalności „Wanda” wolała zginąć (pomimo kilku zwycięskich starć) niż poślubić Karola Magni. Nie Niemca, ale na wszystkich obcych wołano ” niemeci”… itd
Zbiór niniejszy nie ma ambicji bycia autorytetem zasobu słów Słowian z okresu przełomów tzw. Er. W każdej chwili może ulec zmianom korygującym czy powiększającym – a oto zbieraczowi jakim być próbuję chodzi
Męże – nas białogłowy- zowią prządkami. Ku większemu zelżeniu kobietami zowią.
aczi, dzigi, gigi, trusule,
szoszki, wadzire, harpi – ościenie, dzidy, oszczepy
an`yolo – radosny
an`yolo`wie – duchy
anta – człowiek
anteli – szlacheckie
Anya – duch smierci
Anyeli/ Andzieli – strażnicy grobów
Królewskich
ardanija – zakazana ziemia (teren)
Artańija – święta strzeżona przestrzestrzeń
askold – imię
ATLA/ ISTLA – Wisła, Wistula (biała)
( wody mocy ziemi)
ATRA – Odra (modra)
awa, jawar – woda, źródło
awor – drzewo życia
bAnta – człowiek
banta – związek
banta / bunt – związek
bara – honor
bara – wielki
bard – góral śpiewający
barda – topór
bardo – wzgórze
bary – ramiona
bary, bar`bara, z barda
– barczysty goły wielki z Góry
basta – koniec
biołogłowa, białka – kobieta
boiki – czechy
burka – skóra z włosiem /narzuta/
ceuroni – czerwoni/ rudzi
Chrobry – niebieski, wielki
Chrys`tuz – złoty tuz ( wojownik, znaczny)
city – cały
czub – skalp
dag – góra/y
dagome – górski, kraina, góral
delia – płaszcz szlachcica szary
delia, huńka – płaszcz (zdejmowany do walki)
dew – mędrzec
dewan – zbiór mądrości (węzełkowy)
dir, tyr – sędzia
do`zur – strażnik, opiekun
dora – zdarta skóra
Dragan – Smok
Drago`mira – Smoczyca Świata
empirusy, apirusy – płonący, ogniści (lud)
gaga – straszny
Gajruja – południe/ lato
gniti – gnić
gobelin – zapis w tkaninie zbiór
Goci/Guteje – gadający i nie niemoty
goji – ziemian
grus – żuraw
guna – cnota
har`lehin – płonący król
HARA WATA – Góra Świata
Haraldi – płonąca łódź
Harisi – drapieżcy
harmia – oddział ludu Harów
harmata – miotacz ognia
Harowie – armia trupów, duchów///////////// ////////lud płonących harcowników
hel, helem – łąka, polana, hala górska
Helem – (Hram) /starsze/
heram, hram – święta przestrzeń
Herum, Hram – świątynia, świętość,
święta przestrzeń
het – daleko ( na strzał z łuku)
Het`man – mąż łuku
heta – łuk
heta – prawo
hoj`rak – ziemi (kołyszący) kamień
hoj – ziemia
hoj`dać – huśtać
hrob – grób
Hrobacja – Małopolska
huńka – płaszcz wojownika (czarny?)
ispoliom – olbrzym
ista – lewo
iszta – włócznia
izgoj – wygnaniec
janda – zwycięstwo/ski
Jara – cykl swiąt zw. z Kupałnocka
Jaruna – wschód/ wiosna
Jazygowie -językowie Słowianie / ///////mówiący ród
Jesza – zachód/ jesień
Językowie – ludzie co mówią
jol – radosny
Jol`anta – radosny człek
jusz – związany węzeł, związek
Jusza -bogini
kaduk – sędzia
KAGAN =Hertnit – odrutowany ogień
Kazi – niszczenie /deptanie/
kele (hele) – śmierć
Kier – Kielce
kipak, kipka – gorący
kipi – woda
knaga – duża kość nogi
koba – los
koba – zapis
koben – złowieszcy los
kobiałka – koszyk pleciony
kobierzec – zapis w tkaninie (węzełkowy)
kobieta – prządka
(od koby – tkanego pisma węzełkowego)
Kojhawy (Kujawy) – ziemie wód
Koliada – cykl świąteczny zimowy
kolied – pieśń sznurowa
Kostroma – północ/ zima
krwat, Karwat- miecz krótki na szyji
Krzest – chrzest ogniem
krzt (ukrzesanie) – chrzest wodą
kuni – środek płatniczy
Kurd – kowal
ladoyeli – śpiewy, krzyki
Led – lud
Ledianie – biały zimny okrutny lud
ledianie – lodowi ludzie
ledianie = lodowi ludzie – funkcja
– martwi, lodowi śnieżni
ledina – lód, lodowiec
lele`drag – ognisty smok
lele wel – ognisty duch
lelek, rarog – ptak
lenki, lengi – strachów ród
lenki. lengi – strachów ród
lesz – chytry
lesz – trup
lędzian, rędzian – rządca
lędzianie – lądowi ludzie
liady – diabły ( polacy)
loka – świat/ szalony
lud – szał
ludak – szaleniec
m`azuri – chabrowy
ma`zur – ma pieczę
maja – ułuda
met – człowiek (niemet- nie człowiek)
miet – ludzie
miet – rózga (siecze)
mina – kamień
Mojra – Knichini ( błękitna)
mojra – prządka koby (losu)
mor – śmierć, rehina
morus – żołnierz, wojownik
morzyn – auto nazwa walczących wojów
na`hanarWali – na konarach (drzewa życia) dusze
Nawia – kraina zmarłych
niemcy, niemeci – nie Słowianie
noga – kopyto
no`to`wać – wiązać nici (słów)
nor`mani – jaskiń duchy
oje – dyszel
oleg – wódz
Parci – niszczyciele ziemi Smoka
part – dzielnica, część kraju
pArtha Nija – kraj Nyji
patra – kamień (strzała) skała
płata – płat skóry kuni (kuny)
pole – ziemia
polis – miasto, gród
porya – ogień
przytakus – papuga
raby – pstrągi
rataj – tuz (woj.) na rydwanie
rakszasz – rydwan
regina – królewscy
rekam – rzekam, mówię
rok – skała
ryksa – (rydwan) kamień na podwoziu
S`auro`mata – z maci aury
sabath – wolność, przetworzenie, wyzwolenie, przemiana
Sas – z ojców Słowian
Sauromaci – Jaszczurowie Wężowie
sele – dusza
sharmata – miotacz ognia
siemia -rodzina / ziemia
siemie – zarodek
siemię – zarodek, ziarno
siemioni – ziemianie
siny – niebieski
sklawin – łupieżca
skolia – pieśni biesiadne
skoliot – pieśniarz
skot – bydło/ krowy/bogactwo
Słowianie – słowem notują
Snieżanie – oszronieni
su – ruch
syr, siru – wąż / noga, noga wężowa (syr`ena)
szasz(szu) przesuwać , przemieszczać
szczyt – herb
śnieżanie – oszronieni
taniec Atlanta (Kagana) – na kamieniu …..odtwarza wyjście/narodzenie płomienia
Taszcza – teściowa
tele/ jusz – związek, układ
Tele – związek, banda /psów/
Thul – mędrzec
tolem – gigant
Toli – Ziemia
tom – cięcie, rysa, część
treft, drewl – Drewlanie
tru wor – prawdy źródło
tru, truu – prawda
tru`ci`zna – prawdę ci zna
tru`je – prawdę je
tul – kamień
tuz- bójka (tuzować)
tuzać – bić, łomocić
Veneci – niebiescy błękitni
Vglecz – mędrzec
Wać – słowo (znaczeniowo)
Wal`ter – duch ziemi
Walan –imię Walinów ( Wolin)
Walinowie – duchy wód
wale, wele – dusze
Wandale – formacja zadań specjalnych,
łupieżcy, drapieżcy
Wandy – kobiety czytające koby
– kasta niebiesko ubranych (kobiet?)
– mające pieczę- wieszczki
waręg – szkielet / kupiec/ narodowość
warna – kasta
waryo – woda
wele tabi – duch księgi
welem polana, łąka, hala górska
wendy – pieśni
wić – słowo
wistula – moc ziemi (kamienia)
wołoch – pasterz
wor – źródło
woro`nicz – z źródła ogień
Walan – imię Walinów
wraci – wróci
yaga – straszny
zur, zor – ogląd, piecza (nad`zur, po`zur, do`zur, nad`zor`ca)
„Księga Popiołów” się kłania. 🙂
Zupełnie, jakbym T.S. Marskiego czytał.
https://zapomnianalechia.wordpress.com/
Możliwe, że im dalej od ważnych hierarhii, imiona dobierano przypadkowo, wg ulubienia brzmienia. Natomiast w kascie wojowników, a i ważnych rodów przypadku nie mogło być. W tym miejscu pokłon uwczesnym kapłanom. Wiedzieli oni dokładnie, jakie ewentualne cechy bedzie posiadać młody człowiek. Bo dzieciątkowi jeszcze nie nadawano miana. Wedle tej wiedzy niektóre cechy była potrzeba uwypuklić, czy też innym stanowić przeciwieństwo. Tedy nadawano MIANO. Było ono nie tylko w formie słownej i zwyczajowej, ale wynikało z zaplotu węzełkowego noszonego przez własciciela/kę. W niektórych sytuacjach tak cenny zaplot był składowany w specjalnych miejscach i oczekiwał na osobę. /Strzegomiany/ Dlatego imina były bardzo precyzyjne i stanowiące o roli oraz wspomagały osobę tym się mieniące. Takie zwykłe imię moje Zbigniew, – Od kiedy po analizie używam w formia dwuczłonowej, moja osobowość zmieniła się… ZbijGniew. Nie popadam w szybkie chwile emocji, zwykle niepotrzebne
Wrodzy nam potomkowie Nim-roda palili nasze ksiegi, stare mapy, dokumenty na przestrzeni wiekow – zniszczyli paro tysiacletnia historie Imperium Lechitow/Wandali sprzed 966 roku. Teraz staraja sie wprowadzic imiona i zwyczaje rodem z hameryki ale Slowianie budza sie powoli i zaczynaja odkrywac prawdziwa historie zapisana w naszym DNA pomimo plugawych szarlatanow z telewizji i okupacyjnych wrogich nam wladz.
obrze!!. Spotkajmy się na Wodstoku, w przeddzieńrozpoczęcie. Będzie na ASP nasze stanowisko Słowian. Drugie gdzieś na wzgórzu po prawej za ASP. ZbijGniew
Ja tylko uzupełnię, że imię Przemysław wywodzi się od przemysł – czyli spryt, inteligencja, przebiegłość, wiedza. Dziękuję. Przemek 🙂
Zachęcam do zapoznania się z pełnym spisem imion słowiańskich: https://slowianskibestiariusz.pl/zycie-slowian/imiona-slowianskie/
Janku, ale pełny zbiór imion są u nas 😀
Spójrz na bogactwo imion w artykule na tej stronie.
Super, ze zrobiliście taką listę. Mimo, że nie jesteśmy „fanatykami” słowiańskimi. Takie własnie imiona nadaliśmy naszym dzieciom [kilka mam jeszcze w zapasie :)]. Są naprawę ładne, pełne [twarde] formy nadają się dla osoby dorosłej, a można je dobrze zdrobnić dla dzieci. W domu mamy Dobrawę [zwaną Dusią – choć sam wolę formę Dobrusia], Krzesimira [zwanego Krzemkiem lub Krzesimem] i Gniewosza [zwanego Gniewkiem lub Gniewem, ewentualnie przez strasze rodzeństwo Gniewoszynką], marzy mi się jeszcze Mira do kompletu [lub Witomir ;)].
Pozdrawiam,
Patrycja
Witam
moja córka to Dobrochna a syn Miłosz.Jestem dumna z tego ,że noszą piękne , słowiańskie imiona choć wzbudzają niekiedy zdziwienie i pytania „jest takie imię?”.
U mnie w pracy jedna z osób ma na imię Miłosława. Młoda kobieta.
Hmm… Piękne są, takie dostojne. Z żeńskich to Żywia, a z męskich Krzesimir najbardziej mi się podobają. Szkoda, że w większości ludzie uważają je obecnie za nienaturalne. Ale myślę, że to kwestia osłuchania się. Gdy spontanicznie rozwinęłam pierwotne imie mojego psa do formy Lokisława (jakoś tak na zasadzie przekory do niego pasuje, taki mały i buńczuczny, a takie poważne imię – poza tym naprawdę sławę przynoszą mu jego kędziory ;)), wszyscy to podchwycili i teraz tak na niego wołają.
Ciekawam, co sądzą państwo o polskich imionach niesłowiańskich pochodzenia literackiego: mickiewiczowskiej Grażynie czy Kordianie i Balladynie Słowackiego. Te dwa ostatnie bardzo rzadkie (ludzie chyba wolą Mickiewicza), podczas gdy pierwsze tak się zakorzeniło, że już raczej nie kojarzy się go z wieszczem.
Kordian to imię od łacińskie, ale nie łacińskie.
Balladyna podobnie, tylko tutaj brzmi Mająca siłę tańczyć.
Są to imiona poetyckie. To tak jakby dzieciom nadawać imiona Aragorn czy Galadriela imiona całkiem ładne. Ładniejsze od imion popularnych na zachodzie tj. Sam, Jessica etc.
Zaciekawiła mnie nieznana mi dotąd etymologia imienia Anna. Jest popularne w każdym pokoleniu. Czy ktoś wie, jak posiadanie takiego imienia wpływa na jego posiadaczkę?
Anna czy także Hanna nie jest polskim imieniem, ale bardzo mocno zakorzeniło się w naszej kulturze. Być może dlatego, że istniało to imię wcześniej, ale jako zdrobnienie, krótkie imię nadawane dziewczynkom przed kosoplecinami – acz to tylko teoria. Postaram się poszukać trochę informacji na ten temat.
Dzień dobry. Proszę o konsultację twórcę blogu i odwiedzających. Kiedy imieniny obchodzi Gromosław i co najważniejsze proszę o wskazanie drukowanego kalendarza w którym to imię figuruje i czy gdzieś w necie można kupić lub zamówić? Serdecznie dziękuję za pomoc
12 października wg kalendarza z księgi Jana Karłowicza jest zapisane imię Grzmisław, jest to imię o podobnym znaczeniu co Gromosław.
Ogólnie nie ma obecnie żadnych oficjalnych kalendarzy z imionami rdzennie Słowiańskimi. Jednakże najpierw należy odpowiedzieć sobie na pytanie: Czym są imieniny?
Imieniny w tradycji Słowiańskiej, to nie dzień z kalendarza, a jest to dzień nadania imienia dla dziecka. Taki dzień obchodzono hucznie, stąd w epoce hegemoni chrześcijaństwa chrzciny są bardzo ważnym świętem rodzinnym. Dawniej jednak, dzień nadania imienia był określany jako postrzyżyny dla chłopców i kosopleciny dla dziewcząt. Dzieci przechodziły z okresu dziecięcego do młodzieńczego i jako wpół dorosłe osoby mogły dotrzymywać kroku w pracach i obrzędach dorosłych. Wtedy też dostawali imię na całe życie, a nie krótkie imię np. Kostka, Chudy, Dana itd.
Oczywiście, rocznica nadania imienia zawsze była okazją do świętowania 🙂
Kalendarz imienin stworzyli księża, po to aby raz ułatwić sobie życie wpisując dzień modlitwy do danego świętego i zapisać kolejny dzień, aby codziennie modlić się do innego świętego. Później przeszło to do kręgów świeckich, bo ludzie chcieli nadawać imiona świętych swoim dzieciom. Dlatego tak wiele Marii i Józefów było dawniej w Europie. A w krajach latynoskich dochodzi także Jezus.
Jestem Panu bardzo wdzięczna za tą obszerną informację. Dziękuję. Może Gromisław jest bliżej Gromosława? Nie chodzi o nas tylko o dziadków którzy dopytuja o Gromka imieniny. Może Pan mógłby spreparowac taki kalendarz z Gromosławem i innymi slowianskimi i katolickimi imionami ?☺ Wydrukowalabym dla rodziny w kilku egzemplarzach. Inni użytkownicy może też zgłoszą zapotrzebowanie? Może ponadto zna Pan jakieś historyczne inklinacje tego imienia? Ślę serdeczności i gratuluję tego pięknego miejsca w sieci, M
Pomyślę nad kalendarzem. Chociaż nie uważam się za osobę kompetentną w tej kwestii.
Tak na szybko. Nie zaglądając w księgi, a w google, można napotkać jednego Gromosława.
Generała Gromosława Czempińskiego, od jego imienia powstała elitarna jednostka wojskowa GROM. Chociaż jako postać ma niepochlebną opinię, więc być może Pani syn (jeżeli dobrze rozumiem) może nadać więcej chwalebnych cech 🙂
Chociaż można spotkać inne osoby np. Gromosław Żukowski, Borkowski etc.
Czekam z nadzieją ☺ bo Gromek już od 3 lat nie obchodzil imienin ☺Nie miałam na myśli współczesnych inklinacji, te już poznałam. Na drugie ma Wojan więc może jeszcze coś o tym imieniu znajdzie Pan w swoich bogatych zasobach. Nie widzę w sieci osoby bardziej kompetentnej od Pana proszę pogodzić się z tą odpowiedzialnościa ☺
U Słowian imieniny to rocznica nadania imienia,
czyli kosoplecin/postrzyżyn. Dawni Słowianie kosopleciny i postrzyżyny wyprawiali w trakcie Jarych Godów, po 21 marca (gdzieś 22-26 marca). Później co roku w te dni świętowano rocznicę nadania imienia, czyli imieniny. W Polsce ten zwyczaj utrzymał się bardzo długo. Kościół nie mogąc go zwalczyć, zaczął wmawiać wiernym, że imieniny to świętowanie dnia swojego chrześcijańskiego świętego patrona, a nie dnia nadania swojego imienia. Wierni uwierzyli i stąd w Polsce zwyczaj obchodzenia imienin.
Imieniny obchodzi się tylko w Polsce. Byłam przeciwniczką obchodzenia imienin dopuki myślałam że to chrześcijański zwyczaj. Później jednak zrozumiałam że to obyczaj słowiański tylko mocno przez chrześcijaństwo zniekształcony.
Dziękuję
Sensowne.
Pytanie teraz… kiedy MY dzisiaj powinniśmy świętować imieniny? Bo chyba nie wg kalendarza.
Współcześnie ludzie mają nadane imię zaraz po urodzeniu, albo nawet jeszcze przed. Nie ma jak przy postrzyżynach święta nadania imienia które to młody człowiek będzie pamiętał. Oczywiście tradycje obecnie można przywrócić, ale starsi tacy jak MY.
Wyczerpującą odpowiedź na Twoje pytanie opublikowałam na mojej stronie, jako artykuł: https://zapomnianalechia.wordpress.com/2018/08/13/imieniny-prastary-obyczaj/
Jej skrócona wersja brzmi: Możliwości jest wiele. Każdy może wybrać to, co uważa za odpowiednie dla siebie.
Dzień dobry! Dzięki za ten artykuł, mam jednak pytanie co do … Radagasta. Czy nie wkradł się tolkiennowski błąd :)? Pozdrawiam
Nie, to imię słowiańskie, chociaż widać zaszłości skandynawskie. W każdym razie imię jest z kalendarza z XX-lecia międzywojennego, a jedynie Hobbit Tolkiena miał premierę w owym czasie. Mimo że to imię w Hobbicie zostało podane, to należy wziąć pod uwagę… jak bardzo taka wzmianka przeniknęła by do głów twórców kalendarza?
Pierwszy przekład polski jest napisany przez p. Marię Skibniewską w 1960 roku,
Witam wszystkich,
Bardzo podoba nam się imię Zora.
Nie ma jednoznacznych dat co do imienin.
Może ktoś potwierdzić albo podać źródło co daty imienin.
Jeśli macie jeszcze jakieś informację odnośnie znaczenia pochodzenia tego imienia to będziemy wdzięczni.
Witam. Wg mnie słowiańskie imiona nie są takie złe a wręcz bywają śliczne. Moja córcia ma takie imię Dobrochna drugie po moich babciach Zofia. Cóż lepszych nie mogłam jej nadać.
Dla mnie Ilona to madziarska Helena, w języku słowiańskim są jeszcze takie imiona jak Milana i Milan z Alanem, są to imiona przedsłowiańskie i jak Milana została zastąpiona Mileną (z resztą tak było z Oleksandrą, która stała się Aleksandrą – tłumacząc to imię na słowiański to jest etymologicznie podobne z imieniem Jędrzej, czyli Jędrzeja), tak Milan jest nadawany u południowych Słowian, a Alan na zachodzie. Ktoś zapomniał o imieniu Stanimir. Moja nauczycielka informatyki w liceum miała na imię Dobromira, które uważam za ładne i ciepłe, ale osobiście wolę Milanę. Zachodnie imię Kira, też jest słowiańskie. Uważam, że ten post jest taki na siłę pisany i wcale nie jest poprawnie napisany, autor pisał co chciał, nie czytał innych już istniejących etymologii i nie mam tu na myśli zakłamanej wikipedii, bo to nie jest żadne źródło. Pozdrawiam
Zdaję sobie sprawę że wciąż na tej liście brakuje wielu imion,
Chętnie opublikuję stosowny artykuł odnoście innych imion.
Co do krótkich imion proszę zauważyć, że takowe nosili dzieci zanim dostawali imię na postrzyżyny.
Dla dlatego chłopak mający imię Bolko dostawał imię np. Bolesław.
Bardzo ciekawy artykuł, trafiłam przez wyszukiwarkę szukając imienia, na które natrafiłam na cmentarzu. Jeden błąd znalazłam – Żegota jest imieniem męskim (imieniny w lutym). Pozdrawiam.