Arkadiusz Bartwicki znany wielu rodzimowiercom opowiada o funkcji Żercy podczas obrzędów. W tym wypadku mamy przedstawioną rekonstrukcję obrzędu.
o Żerstwie można przeczytać także tutaj: slawoslaw.pl
Z wpisu wikipedystów opis jest następujący:
Żerca, żyrzec, żyrzko – nazwa kapłana-ofiarnika u dawnych Słowian, pozostająca w bliskim związku ze słowem żertwa (ofiara), od prasłowiańskiego *žьrti (“poświęcać”) + *-ьcь, z praindoeuropejskiego *gʷerH- („chwalić”), *glr- („śpiew pochwalny”), ze wspólnym źródłosłowem z litewskim girti (chwalić), z łacińskim gratis .
Najpełniejsze informacje o słowiańskich kapłanach zachowały się z obszaru Połabia. Żercy zajmowali się składaniem ofiar i wyznaczaniem terminów świąt, a także rzucaniem losów, wróżeniem i kojarzeniem małżeństw (Swaćba). Stanowili elitę we wczesnosłowiańskim społeczeństwie i odgrywali dużą rolę polityczną, niejednokrotnie współrządząc wraz z księciem. Zgodnie z przekazami kronikarskimi nosili długie szaty i nie obcinali włosów. W okresie chrystianizacji stanowili główne ognisko oporu przeciwko nowej religii.
Obok żerców u Słowian występowali także wołchwowie, pełniący funkcje szamańskie i nieodgrywający dużej roli w systemie władzy.
https://www.wikiwand.com/pl/Żerca
Słowianie i Słowianowierstwo 
Z niego taki żerca jak z koziej dupy trąbka.
A kto powiedział że p. Bartwicki jest żercą? On tylko wyjaśnia kim jest żerca, a nie że mówi JESTEM ŻERCĄ!
Lechosławie, proszę uzupełnić dane.
Z tego co ja wiem żerca to był indiański pożeracz serc pięknych i młodych chłopców, których składano w ofierze.